එඩේරා සහ බැටළුවෝ

නිරතුරුව ඇස ගැටෙන පොල්කිච්චියක මිසක​

කිමිද ආ හංසයෙකු නොවෙමි මානස විලේ ​

​සවන් දී අසාපල්ලා හොඳින් මා හඬට​

අරුත් බර ගීතයක් ගයනු රිසියෙමි තොපට

පිසදමන​ පිණිස දුක සුසුම කඳුලැලි නෙතින්

පියාඹා  සප්ත සාගරය ගිනි කඳු මතින්

සුබාරංචියක් ගෙන ආමි නුඹලා වෙතට​

තිත්තවූ ඇත්ත මී බිඳු නොවී දෙසවණට​

දැනුනාද​ මා වදන් ​වහ කදුරු සේ හිතට​

දිවා කල සිහිනයක හොවා මන ලොල් වඩන​

පොවා මිදි යුස මියුරු​ තොපේ හිත් රවටාන

මුවවිටක් හිනා දේදුනු පැහැය දවටාන ​

සට කපට වෘක​රැල​ ​හිඳී කඳවුරුලාන​

අසනමුත් ඇහුම්කන් දෙනු නොහී මා හඬට​

යටිකුරුව තියා ඇත පවස නිවනා කළස​​

රකුසු හඬ කන්කලුය​ හිත් වසඟවන සුළුය​ 
සබඳ යුග නෙත් යොමන් මිදී මායා දැලෙන්

බැටලුවන් සේම​ වල්මත් වෙච්ච ගොපලුන්ට​ 
නෑසුනා වෙන්ට ඇත අඬ ගසන හඬ රැලට

කොටලුවෙකු පිට නැඟී දුගී දන හා සමඟ
මෙසායා ඇවිත් ගිය බව හඟිනු ඇත දිනක​

​බුමුතුරුණු මත වඩින රජෙකු බැහැදකින්නට  
පෙරනිමිති බල බලා මඟ දෙපස  රැඳුන තොප​
සුබ අස්න  නොම හැඳින​ සිරගතව හිඳින වග​ 

දෙපය රැඳි විලංගුව මොරගසා කියනු ඇත

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

18.11. 2019

ජනතා වේදිකාවක දුටු යෙහෙළියට​

එකම ඉස්කෝලෙ

එක පන්තියේ ළඟම හිඳ

වෙන්වුණත් අදිසියේ

අදත් සෙබළියකි නුඹ  

සජීවී රණ බිමේ ​

බෙදාගෙන දුක් සුසුම්
සිනා කෙළි කවටකම්   
යොවුන්විය මැද ගෙවුණ​ 

බිතු සිතුවමක් නොවු 
හදින් හද වෙළාගත් මිතුරු දම

කම්බි දහඅට පොටක් වටකරපු 
කඳවුරේ නුඹ වින්ද

සන්තාප දුක් කන්ද​

මුදා පත් ඉරුව මත​ 
ඉසිඹුවක් ලබනුවස්,

බූස්සේ කඳු වලල්ලෙන් එහා 
ගුවන් බඳ​ නිදහසේ පියාඹන

කුරුල්ලන් ගැන ලියු

ළබැඳි මා මිතුරු සඳ​,

ඇස්පනා පිට බිඳුන ලෝකය​ 

කැබෙලි එකිනෙක ගෙන පුරුද්දා

අකම්පිත මහ පොළොව සේ විඳ​ 

අසෙනි වැහි සර පහර​ නින්දා

සොඳුරු ෆීනික්ස් කිරිල්ලිය යළි 

නැඟිට ගත් අළු දූලි පිසදා

දැනෙයි අභිමානයක් නුඹ වැනි 

අයෝමය ගැහැණියක හින්දා

කාලයේ මිණුම මත​ 
වියපත්ව ඇතත් අප

පණස් වසරකට පෙර​
යොවුන්විය මෙනෙහි කර ​

උත්තමාචාරයෙන් හිස නමා 
මගේ හද පතුළෙන්ම​ පිදෙන
ළබැඳි සෙනෙහසයි මේ

සොඳුරු ෆීනික්ස් කිරිල්ලී!

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර

7. 11. 2019