පොල්කිච්චිගේ කවිය​

පැන් කළ දහක් ඇදගන්නට සැරසෙච්චි

පුන්කලසම බිඳී දිය කඳ ඉහිරිච්චි

සංසල වෙලා හිත ගිනි දැල් ඇවිලිච්චි

පින් පල දෙවන කල් නාවෙද පොල්කිච්චි

 

අල්තාරයේ ඉටිපහනක් දැල්වෙච්චී

ගඳ දුම් සුණු දැවී සුළඟට මුසුවෙච්චී

ගී පද​ සැහැලි මුදු වදනින් මැතිරෙච්චි

සව්දිය පුරා මංගල ගී පැතිරිච්චී

 සිත් සන්තොසින් තොලගෑ විත ගිළිහෙච්චී

මහ ගෙයි ඇන්ද බිතු සිතුවම් දියවෙච්චී

විල්ලුද බුමුතුරුණු පායුග දැවටිච්චී

යුග​ ඇස්පනා පිට ගිනි ගෙන අළුවෙච්චී

 විනේ කරපු උන් එක පිලකට ආවා

සෙනේ පුරපු බඳුනත් මළකඩ කෑවා​

වණේ ලා කෙටූ කකියන හිත ගාවා

වනේ වන සපෙකු සේ  ඉඳ මොර​ගෑවා

නල මත හැපී රළ පත ගී මුමුණනවා

විල මත පිපි තඹර මල්පෙති ගිළිහෙනවා

සවණත රැඳි බමර ගුමුවෙහි දැවටෙනවා

අවනත නොවන හිත අහසේ පියඹනවා 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

1.01. 2023 

ඇතින්න​

 

අරුණළු සළු හැඳ​ ගෙන් පිටවී  

යළි එන​ ඉර හැරෙනා යාමේ

රන් තැඹිලිය මල වන් නුබෙ තුණු සිරි

මා වෙනුවෙනි මඟ කර දැවුණේ

 

ඉස මිටි වෙනතුරු ගල් වැලි ඇදලා

තාර දමන්නට මහපාරේ 

කොරියේ ලැග ගෙන කළු ගල් තළලා

කරගැට මල් පිපුණයි දෑතේ

 

දවසින් දවසම ජවයෙන් දිළිහුණ​

ඇතිනියසේ මා හද අරණේ

අපමණ වෙහෙසින​ කඳුළක් නොසලන​​

මියුලැසි නුඹවිණි රැකවරණේ

 

වැර නොසිඳෙන්නට තිර අදිටන්කොට

උරදී දෙදරුණ කැණි මඬළේ

දහදිය කළතා මිණි මුතු අහුලා 

උරුමය දෙන්නද මට කිරුළේ ?

 

සිව් බඹ විහරණයෙන් ඇති දැඩි කර​

පිය තෙපුලෙන් දෝවා සිත අමයුර​

කිරි කඳුළේ සිට මා සනහන්නට​

දැරූ දුකට​ ණය පියවනු කෙලෙසක​ ?

​

ගොරතර සසරෙන් එතෙරව මතුදා

සෙවැනැල්ලක් සේ පසුපස සැමදා

නෑර කැටුව විත් අම්මේ නිබඳා

 පසෙක හිඳින්නම් නුඹ බුදු වෙනදා

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

 6. 01. 2023