දූතයෝ සහ ශ්‍රාවකයෝ

මගේ දේශය මගේ ජනගණ​

මගේ උරුමය කෙළෙසනා

නොරැටියන් විනකටින බව දැන​

උන්ට එරෙහිව නැඟිටිනා

මගේ ගත ලේ නහර තෙරපෙන​

රුහිරු පුද දී කකියනා

මගේ යුතුකම ඉටුකළෙන් උන්  

හෙලා දැමුවෝ හිසගසා

 

සැබෑවක්! එය සැබෑවක්මය​

සවන් දෙන්නට අඬගසා

මිනිස්වග තුළ හිඳින​ දෙවිඳුන්

මුණගැසෙන මඟ කී නිසා

නිගාදී පිටිතල හයා බැඳ​

මඟ දිගේ කස පහරදී

සාපරාධී සොරෙකුසේ ගෙන​ගියෝ 

මුහුණට කෙල ගසා

 

සැබෑවේ ඇති සැහැසි බව දැන​

පිටුදකින්නට කටුක සත්‍යය​

කටු කිරුළ හිස පළඳවා

කටුක මිදියුස වළඳවා

නිහඬ කෙරුවෝ ගොල්ගොතාවෙදි

බෝදරාළට​ ඇණගසා!

 

පොවා වස විස ලවා දඟගෙයි

කටුසැමිටියෙන් හම ගසා

දූතයෝ හැමදාම මියයති

ඇණගසා හෝ හිස ගසා 

 

අසනු රිසි නැති දෙයට ගරහති

පරහ දුටු තැන​ එරෙහි නොම​වෙති

සවන් දෙන්නෝ මුණගැසෙන තුරු

සැබෑවේ පණිවුඩය නොමියෙති 

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

12.25. 2019

 

 

 

 

හැරැමිටිය

බේත් තෙල් මුසුව  දිගු කාලයක් පෙරවලා

හාන් රෙදි කඩ හිඳී ඇඳ වියලෙ තනිවෙලා

යාන්තම් ඇඳී යන මතකයේ වියැකිලා

හීන්වට දැනෙයි පරසතු සුවඳ තැවරිලා

සිත් මල් ලියකම් මතකයෙ වියනේ

නෙත් පියවෙන තුරු අඳිනා ගුවනේ

වත්තන් කර පණ නල හිමි සඳිනේ

හත් මහ ගෙවුණා ඔත්පොළ සයනේ

පිළිමල් ඔද බිඳ දිය නද නඟනා

පෙරමුණු බැඳ මිරිඟුව වෙත ඇදුණා

කාලය පියඹා ගිය සඳ  නොදැනා

දිවගිය අරමුණ කිමදැයි හැඟුණා

හෙවනැල්ලක් සේ ආ මඟ නිබඳා

ගත සිත සවි බල වැහැරුන ගිජිඳා

මං පෙත ඉමදී තනිවම​​ යනදා

හැරැමිටියකි මා ගිය​ අත හැරදා

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

24. 12. 2019

පුරන් යාය

කුරුළු ගී නද මුසුව 

මල් පිපෙන කණිසමේ

ළහිරු නිදිගැට හරින
සීතලට අළුයමේ 

බකිණි මල් සුවඳ දී

නුඹ මසිත තැවරුණේ

වැඩහිඳිනා මාළිගාවෙ

අනුහස ළෙහි තුළ හංගා

උඩුමාලේ මල් පිදුවේ

පර වෙන්නටදෝ මන්දා

වළා බැම්ම මත හිඳගෙන 

තනියම ඉකිලන වේලේ 
මගේ සුසුම් වල දැවටී
කිරි මුහුදේ රළ පෙරළේ

අඳුරු ලලා වට වැස්සේ 

බොරදිය සීරාවක් සේ
අපේ මතක බොඳවී ඇත
​මියැදුන​ නිම්නය ඔස්සේ

පඳුරු ල​ලා පැළපතසේ

පීදී හද ගැබ සහසේ

අකලට මැළවී යන්නද 

මෙවන් පෙමක් කිරිවැදුනේ?

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

14. 10. 2018 -