හඳ ගිළිහී

 හත් දවසක් ඇද වැටුණ අනෝරා

වැහි කඳ ගං දෑලෙන් උතුරා

දියවුණ හීනය වල් වැදුනාදෝ

නැතුවම රහසින්වත් මතුරා

 

පෙම් හද මැඳුරේ දොරගුළු හැරියේ

කුමටද සමුගන්නට ඉඳුරා

හන්තානේ හඳ ගිළිහී වැටිණිද​

සංසාරේ පව් පින් සපුරා

 

හීනෙන් ගෑ මුදු සුවඳක් වාගේ

ගිරිකුළු මුදුනේ තෙරපීලා

අපේ මතක වාතලයේ පාවිණි

සත් සමුදුරු තෙර කැළතීලා

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

 11.07.2022

පරසතු මල්

 

කලාගාරය පසෙක​ හිඳ මුව​ මඳ සිනා පුරවා

හෙමින් ඇවිදින් නැවතිලා නම ගම කිමැයි ඇසුවා

සුවහසක් එළි ඇවිල විනිවිද ළය මඬළ පුරවා

අසෙණි වැහි කෝඩයක් සේ හද ගැබ විදුලි කෙටුවා

 

හමුවුණා හිනහුනා නිරතුරු පැතුම් මළු පුරවා

කතා දහසක්, නෙතේ රඳවා පෙරුම් දම් පිරුවා

මමත් ඔබ මෙන්, ඔබත් මා මෙන් හිතෙන් පෙම්කෙරුවා

එවන් ප්‍රේමය​ වදන් පෙළකට නොමැත ගොනු කරවා

 

පිපුණ මල් අතු ඉති කිණිති අග නෙක වණින් සුවඳින් වෙළා

කලාගාරය දෙපස​ මිහිබට දෙව් විමන් සිතුවම් කළා

සිනාබර වත්,  කතා කළ නෙත්, අතර මැද​ මන්මත්වෙලා

අතින් අත ගෙන​ වතළ මල් පෙති මතින් අපි සක්මන් කළා 

 

දොලක් සේ මා දොවා ලන්නට ප්‍රේමයේ මනරම්

විලක් සේ බැඳි තවත් හිතකට බහක්දී ඉරණම්

හිතක් බින්දා නොවෙයි සකිසඳ, ​දොසක් නෑ මගෙනම්

මතක් වෙනකොට දුකයි තාමත් අහිංසක නුඹ නම්!

 

රාමනාදන් මන්දිරේ හිඳ​ මැදුරු පහුකෙරුවා 

උදේ හවහා අපි යනෙන මඟ නුඹත් මුරකෙරුවා

සිනාසෙන නෙතු යුගළ මුවවිට කඳුළු ගුලි පුරවා

නුඹ බලාගෙන සිටිනු මැයි ගහ මුලදි මා දුටුවා

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර

 

2.07.2022

මල් පිපේවා

 

සුවඳැල් කරල් පලබර වන මව් දෙරණේ

උරුමය රකින්නට වග වලසුන් අරණේ

නිවහල් දැයක සිහිනය සොයනා පුතුනේ

නව මල් පිපේවා යන මඟ තුරු මුදුනේ

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

1.07. 2022