ප්‍රේමයේ ගර්ජනා

 ප්‍රේමයේ ගර්ජනා

කතර පුරහා සොයා වෙහෙසුන

ආදරය මා සොයා ඇවිදින්

සිඳ දමන්නට නොහැකි අයුරින්

සිහින් හුයකින් වෙළී තිබුණා

 

නිදන් වදුලට උඩින් පැන ගිය

යදමකට වැඩි සවිය  තිර කොට​

ගතින් අප වෙන්වී සිටින කල

හදින් පෙම් කළ බව හැඳින්නෙමි

 

අසෙණි වැහි බර මේකුළක්වී

සවණ කකියන ගොර බිරම් මැද​

සළිතවූ මුත් ළදල්ලක්සේ

හරිත වන්වී පලදැරූයෙමි

ප්‍රේමයේ සිහිලසක පහසක්

කෙදිනකදි හෝ සොයා එනතුරු

ගලා යන්නට දිය කඳක්සේ

ඉඩ හලෙමි බිඳ ඉවුරු දෑලම​ 

හැමූ දළ රල තුනීවී ගිය​

හිරු උදාවක මහ සයුරසේ

නැවුම් ලොවකට මා රැගෙන ගිය​

සිහින් මඳ නල පොද නුඹම විය​

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

28.01. 2024

රෝසමල් සහ අළු

 රෝස මල් පිපුණාට​

ගෙදර මල් උයනේ

උරුමයක් කොයිබින්ද 

රෝස මල් සයනේ

  

මිහිරි සුව දැනුනත්

සුමුදු මඳ පවනේ

මතකයක ගිනි සිළුය 

සිත කොනක ලැවුනේ

සත් රජුන් මහ සෙනඟ 

පිරිවරා යුද වැදුණි

උරුමයක් නැති මාව 

දිනා ගන්නා පිණිස 

ප්‍රේමයෙ නාමයෙන්

ලැවූ ගිනි නිවී ගොස්

ඉතිරිවූ අළු මිසක 

දිනූකෙනෙකුන් නොමැත​

පරාජිත විජිතයේ

අලු මතින් වළප්නා

අඳෝනා මැසිවිලිය​

මිය ඇදුන සෙවනැළිය​

 නෙළා ගත නොහැකිවූ 

අළු මතම මැළව ගිය​ 

මහපොළොව සිප​ වැළඳ

 රෝස මල්  පියවිළිය .

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​ 

21. 01. 2024