මදු වැලක් සේ වෙළී පැටලී
මගේ ජීවන මංසලේ
මදු මලක් සේ පිපී වැනුණා
සුවඳ දී හද මිහිතලේ
මියුරු සුවඳක් ඉවුරු බිඳගෙන
යළි යළිත් අමතන වෙලේ
කවුරුදෝ නුඹ මාව රිදවා
මේ තරම් කෙණෙහිළිකළේ
පවුරු පදනම් ඉරිතළා ගිය
හුදකලාවූ විසල් නුවරක
කෙළෙස අප සුළැඟිළි බැඳෙන්නේ
රත නොරත සේ නොපෑහේනම්
විසුළු මා වත අදිසියේ දැක
සසළ වී නුඹ තැති ගනීනම්
පැසුළු නුවරින් නික්ම යන්නට
අවසරයි නුඹ නිදුක් වේනම්
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
8. 04. 2025
No comments:
Post a Comment