කවිය

ඉරුණ වැරැහැලි රුවල පෙරෝගෙන

බිඳුන හබලක් අතදරාගෙන

රළපතර මැද පොර බදන සඳ​

කවිය ඔබ මා අසල හිටියා-

කතර ගිනිගෙන දැවෙන වේලේ

දියත්තක් සේ නිවා සරතැස

පිපාසිත සිත දොවා ලන්නට​

වළා ඇතිරිල්ලක්ව වැහිබර​

කවිය ඔබ නිරතුරුව රැඳුනා

මළ මුහුදු තෙර ලෙනක තනිවී

ඉකි බිඳින වැකි පෙළක්වාගේ

හුදකලා පත් ඉරු පලාගෙන

දුකද මිහිරක් සේ විඳින්නට​

අළුත් පාඩම් පොතක් අතතිව

කවිය ඔබ මා පසෙක හිටියා

හබල් පහරින් දිය දෙපළු කර

පලා එන්නට කලපුවක් වෙත​

වියා මඟ පෙර නිමිති සිඳු මත

රැඳී මගෙ සෙවැනැල්ල වාගේ

මටත් වැඩියෙන් දකින මගෙ හිත

කවිය නුඹ මේ තරම් ළබැඳිද​?

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

ඉරුන වැරැහැලි රුවල පෙරෝගෙන​

බිඳුන හබලක්  අත දරාගෙන​

රළ පතර මැද​ පොර බදන සඳ​

කවිය; 

නුඹ ඔරු කඳ පසෙක හිඳ​

ගැවසුනා තනි නොතනියට සෙද​

කතර ගිනි ගෙන දැවෙන වේලේ

​​දියත්තක් සේ නිවා සරතැස

පිපාසිත සිත දොවා ලන්නට

​වළා ඇතිරිල්ලක්ව වැහිබර​​

කවිය,
මා වෙත ගලා එනවා

මළ මුහුදු තෙර ලෙනක තනිවී

ඉකි බිඳින වැකි පෙළක් වාගේ

හුදකලා පත් ඉරු පලාගෙන​

දුකද මිහිරක් සේ විඳින්නට​

අළුත් පාඩම් පොතක් අතැතිව​

කවිය,
නුඹ ​මා අසල රැඳුනා 

හබල් පහරින් දිය දෙපළු කර​

පලා එන්නට කලපුවක් වෙත​

වියා මඟ පෙර නිමිති සිඳු මත​

රැඳී මගෙ සෙවනැල්ල වාගේ

මටත් වැඩියෙන් දකින මගෙ සිත​

කවිය,
නුඹ මේ තරම් ළබැඳිද​ ?


මල්ලිකා බණ්ඩාර

23. 09. 2016

ඉරුන වැරැහැලි රුවල පෙරෝගෙන​

බිඳුන හබලක්  අත දරාගෙන​

රළ පතර මැද​ පොර බදන සඳ​

කවිය; 

නුඹ ඔරු කඳ පසෙක හිඳ​

ගැවසුනා තනි නොතනියට සෙද​

කතර ගිනි ගෙන දැවෙන වේලේ

​​දියත්තක් සේ නිවා සරතැස

පිපාසිත සිත දොවා ලන්නට

​වළා ඇතිරිල්ලක්ව වැහිබර​​

කවිය,
මා වෙත ගලා එනවා

මළ මුහුදු තෙර ලෙනක තනිවී

ඉකි බිඳින වැකි පෙළක් වාගේ

හුදකලා පත් ඉරු පලාගෙන​

දුකද මිහිරක් සේ විඳින්නට​

අළුත් පාඩම් පොතක් අතැතිව​

කවිය,
නුඹ ​මා අසල රැඳුනා 

හබල් පහරින් දිය දෙපළු කර​

පලා එන්නට කලපුවක් වෙත​

වියා මඟ පෙර නිමිති සිඳු මත​

රැඳී මගෙ සෙවනැල්ල වාගේ

මටත් වැඩියෙන් දකින මගෙ සිත​

කවිය,
නුඹ මේ තරම් ළබැඳිද​ ?


මල්ලිකා බණ්ඩාර

23. 09. 2016

ඉරුන වැරැහැලි රුවල පෙරෝගෙන​

බිඳුන හබලක්  අත දරාගෙන​

රළ පතර මැද​ පොර බදන සඳ​

කවිය; 

නුඹ ඔරු කඳ පසෙක හිඳ​

ගැවසුනා තනි නොතනියට සෙද​

කතර ගිනි ගෙන දැවෙන වේලේ

​​දියත්තක් සේ නිවා සරතැස

පිපාසිත සිත දොවා ලන්නට

​වළා ඇතිරිල්ලක්ව වැහිබර​​

කවිය,
මා වෙත ගලා එනවා

මළ මුහුදු තෙර ලෙනක තනිවී

ඉකි බිඳින වැකි පෙළක් වාගේ

හුදකලා පත් ඉරු පලාගෙන​

දුකද මිහිරක් සේ විඳින්නට​

අළුත් පාඩම් පොතක් අතැතිව​

කවිය,
නුඹ ​මා අසල රැඳුනා 

හබල් පහරින් දිය දෙපළු කර​

පලා එන්නට කලපුවක් වෙත​

වියා මඟ පෙර නිමිති සිඳු මත​

රැඳී මගෙ සෙවනැල්ල වාගේ

මටත් වැඩියෙන් දකින මගෙ සිත​

කවිය,
නුඹ මේ තරම් ළබැඳිද​ ?


මල්ලිකා බණ්ඩාර

23. 09. 2016