සීතල සුළං පොද සෙමෙන් වත පුරා
පිණි කැට දුහුල් සළුව දවටන තුරා
තුරුමත කිරා වැටෙන නෙත නිදි වරා
වාවමි ළසෝ ගින්න මුළු රැය පුරා
දුර ඈත ඉසව්වක ඉඳ පියඹලා
මගෙ හිත බිඳෙන් - බිඳ කියවලා
ගී තණු ගොතා - මුමුණා හෙමින්
පවනේ එතී මියුරු සුවඳක් ලෙසින්
රැඳුනා පහන් සිතක දැහැනක් වෙසින්
හද ගිරි ලෙනේ සිහින සිතුවම් වියා
මතුරා නුරා විහඟ ගී පද ලියා
ඉගිළී ගියෙන් මගෙම පාමුල තියා
කැළතී දියඹ ඉවුරු දෙදරා ගියා
පියසන් හඬක් සවණ වැකෙනා තුරා
මඟ බල බලා හිඳිමි යළි එනතුරා
අතුරා දුහුල් සළුව වෙළපෙති බඳින්
සැන්දෑ අහස් තලයෙ පිපි තරු මැදින්
සඳ පත වෙලා මවෙත නැවතත් වඩින්
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
20. 03. 2018
No comments:
Post a Comment