පාස්කු උදෑසන​

දෙව්මැදුර කෙලවර 
පුරුදු දුක්බර මුහුණ
කිසිම වෙනසක් නැතුව 
කටු කොරෝනාවේ
බර දරා හිසමත 
ජේසු තවමත් හිඳී 
ඇණ ගසා කුරුසයේ 

සැබෑ ඔබ දැන හැඳින ගන්නට​

හෝඩුවාවක්වත් තිබේදැයි

කවරයෙන් කවරයට පිටු අතර​

සුභාරංචිය පුරා සෙව්වෙමි
සැබවින් ඔබ දුටිමි. හැඳිනිමි.

සාදයකට පැමිණ​ 

යහලු යෙහෙළියො පිරිවරා ගෙන​

රස මසවුවුළු  ​සමඟ

මධු ශරාවක් ගෙන

දුටිමි සව්දිය පුරනු සතුටින්​ ​

මඟුල හෝ මළ ගෙදර 

හිඳිනු දුටුවෙමි කඳුළ හස ළඟ​

ඒත් ඔබ හිනහුණේ නැති බව

කියති මගෙ නෑ හිත මිතුරු වග​

ගම් නියම්ගම් වල 
දිඹුල් තුරු සෙවන යට​

ඇවිද ගිය ප්‍රීතිමත් මිනිසා

බවුන් වඩනා පිණිස

වනගතව​ එකලාව

අවදි කර​වා නැණස ​

දිව්‍යමයවූ ප්‍රේමය

පසක් කළ​ අප උදෙසා 
දුක් බරය ඔබෙ වත​!

ඉතිහාසය පුරා  ඇණ ගැසූ කුරුසයක​
ඔබෙ මුව මඬළ මත පිළිබිඹු කරන්නට​

මිනිසුන්ගෙ ජීවන බර ​ 
සමඟ​ උන් සෝබර සිත​

දුකින් පිරි උන්ගේ 
අරමුණ වීද​ නොදනිමි

පාස්කුවෙ අභිමන් 
සනිටුහන් කර නොමැත සුරුවම් 
පුහුදුන් තෙළිතුළින් 
කෙසේ දිවමන් වේද​ දෙවිඳුන්? 

ලොව්තුරු හද ගැඹුර​
පිවිතුරු සිතක මනහර​ 
අවලෝකනය කර​
කවුරුනම් විනිවිද දකීවිද​? 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

12. 04. 2020