සිත්තරා - - -

විජ්ජුලී මගෙ පෙම්බරී - අසව මා පිය​ සුන්දරී,

ඈත පිදුරංගල ගමේ

තියා නුඹ තනිමංසලේ 

දුකෙනි තනියම රාජ සේවෙට

සමු අරන් පියමං කළේ 

 

විජ්ජුලී නුඹෙ තුණු රුසිරු බඳ 

නිබඳ සිහිවිණි දිවා රෑ මැඳ

තෙළිතුඩින් ​සිතුවම් වුණේ    ​

නුඹෙ රුවයි සීගිරි ලෙනේ

 

කොතන හෝ වුණ අත් වැරැද්දට​ ​

අච්චු දී දිවි ඇති තුරාවට

දැක්කුවේ මම සිපිරි ගේකට​

ප්‍රේමයට සරදම් කරන්න​ද?

 

යස ඉසුරු විඳ රජ කුලේ 

රැජින වී මහ​ වාසලේ

නුඹ හිඳින වග ඇසී මා හද​ 

ගිළිහුණා ලෙන පාමුලේ

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

7. 07. 20220