මතක රැහැන​

බැබිල මල් හිනාවෙන කුඹුක් වැටියේ හෙවන​

මිදෙල් මල් වියන යට හෙමින් පියමං කරන​

නුඹෙ ඇඟිළි අග වෙළී ඇවිද ගෙන ගිය ගමන​

හිඳී සිතුවම් පලකයක් වගේ බොඳ නොවෙන

අම්මා මෙලොව අතහැර ගියදා සේම​

සිහිවෙයි හිටිය දාටත් වැඩියෙන් තාම​

බිම ඇද වැටී නැඟිටින්නට බැරුවාම​

නුඹෙ මුදු වදන ඇති 'නැඟිටින්' කීවාම 

වින කළ උගුල් ඇටවූ උන් දුටුවාම 

තාමත් බිය දැනේ නුඹ ළඟ නැතුවාම​

රහසක් සඟවන්න ළිඳකට දැමු සේම​

නුඹ මෑතක නොමැති කම දැනුණා බෝම​

දිව බොජුනක මිහිරදී සැතපූ මාව 

නෙක රස නහර පිනවා දිවගෙහි ගෑව

රස මසවුලක සුවඳක් සුළඟට යාව 

තාමත් හිදී නුඹෙ මුලුතැන් ගෙයි  ගාව​

​

මතකය  සඳුන් තුර සේ නව​ දළු ලෑම

​සෙනෙහස වියෝවක  අතු අග පීදීම​

​චිතකය වගේ ගිනි දැල් හිත වෙළුනාම

සිත කය නොමැති අවකාසෙක මම තාම​

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

7.02. 2020