දෙවිඳුන් සොයා

 

පුරා ගම් බිම් දනව් පීරා

සරා ගස් ගල් කඳු සිඛර බද​

වැඩ​ හිඳින වග කී ඉසව්වක​

අසපු කුටියක ​නෙළූ පිළිමෙක  

සොයා ආවෙමි නිමාවක් නැති 

වන්දනා ගමනේ...

ගඟක පව් මළ දොවා හරවන

පුද බිමේ මල් පහන් දල්වන 

රුක්ඛ මූලෙක බවුන් වඩනා

ඔබේ නිකැළැල් වත දකින්නට​

නිබඳ නෙත රැඳුනේ

​​නොහැර දොරගුළු මගේ සිත් ලෙන

නොදැන ඔබ මා තුළ හිඳින වග

රැඳී සිටියෙමි ද්වාර අබියස

සමිඳුනේ මා දිගු කලක සිට​

අවිදු අඳුරට එළිබිඳක්සේ

සසර සයුරට පාරුවක් සේ 

එතෙර වෙන්නට ඝෝර රළපතරින් 

මඟ කියා දුන් මහා කරුණාවෙන්

කිමද සමිඳුනි මේ තරම් දුර මනෝමයවූ කිඹුල්වත් පුර ?

පහන් තරුවක් සේ නිලම්බර උදාවී බෙත්ලෙහෙම් ගම් දොර ප්‍රේමයේ සුබ අස්න කියවූ ස්වාමිදරුවූ ජේසුනේ

වඩිනු මැන නිදුකානනේ

දෙව් මැඳුර වැද​​​​ පුද පඬුරු ගෙන

දෙනෙත් අඳ අප සිපිරිගෙයි ලන

මුසා තෙපලන ඇදුරු කැලගෙන්

මුදාගන්නට කාලයයි

 මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

28. 10. 2020