ඇදිලි බැඳගෙන දෙවිඳු පාමුල
හෙමින් මිමිණෙත යාතිකාවක්
ඉටිපහන් සිළ මඳ අඳුර බිඳ
ගයත නිසසල ගීතිකාවක්
ඉහිරිලා ගිය රුහිරු ලෝහිත
මිදුණු අල්තාරයේ මුදුනත
දොවා ලන්නට හැකිද කවදා
ගලා හැලෙනා කඳුළකින් නෙත
දෑත දිගු කර අපව කැඳවා
බලා හිඳිනා කුරුස ගහ මත
මුදාහල මැන සමිඳ අප වෙත
ප්‍රේමයේ අති පරම උල්පත
දෙපා යුග බැඳි බැමි සිඳෙන්නට
හඬන වැළපෙන සිත් නිවන්නට
වතක හසරැල් මල් පිපෙන්නට
සමිඳ පුදසුන වෙතට සපැමිණ
පූපයක්වී නිවන් මා සිත
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
21. 04. 2022
සිත් දැහැන සසලනා
චල නෙත් කොණින් බලා
සවණ නුරා ගී තවරණ
මත් කෙවිල්ලියේ
බිඟු දැල් පවන් සලනා
දැවටෙන්න මල් රැහැණේ
මදිරා පිරූ උද්‍යානයයි
නුඹ මන්ද හාසිනියේ
සඳ කිරණ කළතනා
රළ පතරසේ දොවන මා සිත
සොඳුරු පිය ළඳේ
වන පෙතක තනිවෙලා
නුඹ අරුන්දතී තාරකාව
පාර කියා දුන්
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
16.
08. 2022
සේපාලිකා මල් අහුලා
ඉහිරුණ සුදු වැලි තලයේ
ගොතා නුඹේ ගෙල පැළඳූ
මල්දම කෝ සුරතලියේ
ඉරටු කෑලි වල අමුනා
පැළඳූ කොස් කොළ ඔටුන්න
නුඹේ විජිතයේ
රජකම
තවමත් උරුමද කියන්න
ලෝල වඩන මුදු වදනා
සඳුන් අඳුන් සිත තවනා
ගිළිහී ගිය හිත නිවන්න
සිනා පොදක් එවාපන්න
නේක ඉසුරු පිරිවර මැද
බරවුණ හිත පහන් වෙන්න
බාල වියේ කුමාරියේ
යළි මගෙ ලෝකෙට වඩින්න
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
12. 02. 2022
තරු කැකුළු මල් පිපෙන යාමේ
අඳුරු සළුවෙන් වසා සියොළඟ
කඳු සිරස නිදි සුව සොයද්දී
ළපටි සඳපත සදිසි නුඹෙ වත
මද සිනා නැඟුවා
නීල මිණිකැට වගේ දිළියෙන
යාන්තම් අඩවන් නුවන් අග
ලිහී ඉහිරෙන ගීතයක පද
තල්පතක්වූ පන්හිඳක් ළඟ
මගෙ නෙතේ ලීවා
බිඳෙන දුනුදිය අගින් ගිළිහී
මිදෙන ඊතල පෙළක් වාගේ
මගේ හදගැබ පතුළ ඇමිණී
සුවහසක් සිතුවිලි වෙලාගෙන
නුඹ හෙමින් ආවා
මල්ලිකා එම් බණ් ඩාර
26. 08. 26
ශුද්ධ
භූමියක සේ පියෙන් පිය ඔසවා
මහත්වූ
ස්නේහයෙන් මහ පොළොව සිප ගතිමි
කාලයේ
කුරිරු බවවහන් වෙන්නට නොදී
නැහැපුඩුව
තෙරපාන පිවිසුනේ
නැවුම්
සුවඳක් නොවේ
අකල්
වැහි කුණාටුව කරටියෙන් බිම හෙලූ
සෝ
සුසුම් කඳුළු දහදිය මුඟුරු වපුරාපු
යොවුන්
දූ පුතුන් ගේ ලේ සුවඳ උරාගත්
රත්
පැහැති පස් කඳුය නිම්නයේ දැවටුණේ
හිරිගඩු
පිපෙද්දී දකුණු දෙස මිහිතලය
ලවණ
රස රළ බිඳෙන උතුරුකරයේ වැල්ල
දස
අතේ විසිර ගිය බිඳුණු ඇටකටු කැබෙලි
පැටළුණා
සවන් තල යදින යාදිනි සැහැළි
දසක
ගණනක් පුරා දැයක් ගොඩනඟන්නට
වෙර
දරා දිවි පිදූ යොවුන් දූ පුතුන් ගේ
අවසාන
නවාතැන සමාදානයේ වැද හොවින්නට
ඉඩ
හසර නැති කමින් නඟන හඬ
පව්කාර
මිනිසුනි නෑසිණිද නුඹලාට?
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
1.
10. 2022
