​​ පිළිරුව බිඳ දැමීම​

දසක ගණනක් පුරා දිවා රෑ නිදි වැරු

සිහිනයක පිළිසිඳුන රුවක් නිමවෙන ​තුරු

තනන්නට​, කඩන්නට නැවත ඉදි කරන්නට​

ඉසිඹුවක් නැති සේම​ ජීවිතය විඳින්නට 

අනා දහදිය කඳුළු කැටයමින් නෙක වණින් 

ඔපදමා ඉදි කළෙමි ම​ගේ රුව

වෙහෙස විඳ කල අකල නොතකාම​

මා අතින් නිමකරන්නට යෙදුන​ කළලයට

පිඹින්නට කලින් ජීවන හුස්ම

පසිඳ දැන ගනු රිසිමි​ සැබවින්ම ඒ මමද​?

සම්මුතිය අත නොහල​ නිමැවුමක් දුටුවාම​

පසක් විණි එය​ ම​ගේ නොවන බව ඉඳුරාම​

පලිඟු පිළිමයක් සේ මා උපන් දවසේම

කඩා බිඳ හලෙමි අනුරුව​ තිඹිරි ගෙයිදීම

පිළිරුවක් නැති කෙනෙහි 

අසීමිත නිදහසක්, සාමයක්, ප්‍රීතියක්

ඉහවහා දිවෙන බව දැනෙයි මට 

වැට කඩොලු බැමි නොමැති

චිරන්තන පුරුදු නැති

අගය මුත් මිලක් නැති මගේ හිත,   

පුංචි සන්දියේ මෙන් ​නිවහල් ය​.

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

23. 04. 2016