Tuesday, 7 June 2016

කදෝපැණියා

ළසඳපත සේ හෙමින් මෝදුව 
මහද ගිරිහිස මතින් පායා
අසිරිමත් ප්‍රේමයේ කළලය
වපුරනා තෝතැන්න ගාවා 
ඔබෙ නුවන් සර පහර විනිවිද​  
සසල විණි සිත ළපල්ලක් ලෙද​

සීත මැදියම පවන් රැල්ලක​
ගීතයක් සේ ගොයම් නිල්ලක​
වැදී තැවරී මගේ හද ගැබ​
නුඹම පිළිසිඳ ගැනිනි සකිසඳ​

හැරී දින සති දසක ගණනින්
නිමාවී ඇතියෙන් වසන්තය 
යළිත් අප අතරට නොඑන ලෙද,
විහඟ ගී වියැකිණි අතර මඟ​ 
​ඉඳුරු දුනුසැව් දියව නුඹ මැද​
අඳුර රොද බැඳ හිඳී පෙරමඟ
බිඳුන මැදියම් සිහින අතරේ
කදෝපැණියෙකුවී පියාඹන​
මතකයක් පමණක්ය අපි අද​  

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​


07 06. 2016


No comments:

Post a Comment