අත් හැරීම​

දූ පුතුන් නැති මිනිස්සුන්හට​

මා පියන් නැති දූ පුතුන් හට​

නෑසියන් නැති  නිදනවුන් හට​

හැකිද මට කවියක් ගොතන්නට​?

කාසි නැතිදා වාසි නැතිවී

ලේසි නෑ ජීවිතය රළු වී

කියා ගන්නට නොහැකි දුක් කඳ​

දැනේවිද දුක නොවිඳිවුන් හට​?

උනන කඳුළැල් කොපුල හරහා

ගලා යන ලෝදියට හරවා

ජීවිතේ ගිනි කන්ද පාමුල

හඬන උන් රැක ගනුව​ නළවා

ඇවිද යන මුත් ගිනි යවට මත​

කෙළ බිඳක්වත් බිම හෙලනු නැත​

ජීවිතේ වේදිකාවට නැඟ

රඟනු හැර හිමි කොටස අභිමත​

ලොවක් වෙනුවෙන් යළි හඬන්නට

කඳුළු මා නෙත ඉතුරු වී නැත​

හලා හල විස ඔතා මීපැණි

පුරමු සව්දිය විලස මිදියුස

භවෙන් භවයට ඇදෙන වරපට​

බිඳ දමන්නට සවිය නැති කොට​

ගිලෙන්නට පෙර රළ පතර මැද

අබිලි නෞකාවට බැඳී ලොබ

ගුදම් පුරවා තබන ලොල​ කිම ?

අතැර නොදමා සයුරු පතුළට!

​

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

09. 06. 2020