​ආශිර්වාද​

 

තනාදී දස මසක් තිස්සේ 

නුඹට මා කුස සිරියහන කොට​

හොවා ළය මත​ සිඹ ගතිමි මුව​

වැඩියදා නුඹ මගේ දෝතට​

මුමුණලා සවණට හෙමින්

තෙමා දෙතොලත අම බිඳෙන්

වර පටක්සේ බැඳුනි මා හිත ​

ලිහන්නට බැරි සේ තදින් 

ගෙවා දහසින් බැඳි පියළි සොඳ

​තක්සලාවෙන් දෙවා ණැන මිණ​

කියා දී හොඳ නරක යහගුණ​

ඉහිළුවෙමි ජීවයක බරපැණ

කිරෙන් පැණියෙන් පිරුණ දේසෙක​

නවාතැන් පොළ​ හදා ගන්නට​

රැක බලා ඇස් පියෙහි දවටා

කැප කළෙමි දිනු බිමද දිවිවැට​

සවිය දුනි  කරදඬු වැඩෙන්නට​ 

ජවය දුනි  අත් හැඳි  සළන්නට 

ඉතින් සක්වල ගලට ඉහළින්

පියාඹාපන් මට පෙනෙන්නට​  

නුඹට අම්මා වුණද​ මා පුත

​තඹ දොයිත්තක් නැතත් කම් නැත ​

කතත් නොකතත් නුඹෙන් ඉඳහිට​ 

වහී කිරි පැණි  නුඹේ මැදුරට!​

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර

17. 10. 2020