Wednesday, 25 November 2020

පැල තනිවෙලා



පුතුගෙ සුහුඹුල් සුවඳ වියැකී

නිහඬ බව රජවී විහින් 

කුරවි කූජන නෑ ඇසෙන්නේ

සැඟවෙලා කොහෙදෝ ගිහින්


මියුරු හස රැල් රැඳුන අහුමුලු

අඳුරු සළු පෙරවා සිහින්

පුරුදු නිවහන පාළු වී ඇත​ ​

බිරින්ඳෑ දබරින් ගිහින්


වචන එහෙ මෙහෙ වීසි වෙන්නැති

මියුලැසී නුඹෙ හිත රිදෙන්නැති

කේන්තිය මගේ හිඳී යනතුරු 

නිවුණ නුඹ ඉවසුවානම් ඇති

 

පුංචි පුතු ඇකයේ හොවාගෙන 

මහ ගෙදර අගු කොනේ ඉඳගෙන 

හූල්ලන්නට එපා රන්කඳ​

ගොම්මනට පෙර වරෙන් ගෙපැලට​ ​


මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර

25. 11. 2020








No comments:

Post a Comment