තල මල

 

මහවැළි නිම්නයේ උද්‍යාන තීරයේ

ගංඉවුර කෙලවරේ 

පිපෙන තලමල් සුවඳ 

පාවෙලා ඇවිදින් 

මතකයේ මං පෙතේ

කැන්දාන ගියා දුර ඈතකට​  

ගන්නෝරු වංගුවේ

ගං දඟරයට  යාව​

පුංචි කඳු ගැටය මත​

අපේ නිවහනේ සිට

බලා හිටියා කලක්

ගලායන අපූරුව මහවැළිය 

වැහිදාට සැහැසි වී 

ඇදුන හැටි වියරුව​ 

 

සිහින් මීදුම්‍ පොදක්

දුහුල් සළුවක් වගේ

කඳු ගැටය වසාගෙන

තුනීවී යන අයුරු අසිරියකි

ඒ අසිරිමත් නිමෙස​  ගිළිහිලා 

රැඳී ඇත හිත කොනක ගුලිවෙලා  

 

වෙල් යාය සිසාරා

ඇදෙන කිරිකොක් රෑන්

අඳින සිතුවම් රටා

පෙර නිමිත්තක් වගේ  

අනියතවූ සිහිනයක ​

ගියෙද​ සීසී කඩව ​විසිරිලා

නුදුරු  උද්‍යානයේ

අඳුරු තුරු මුදුන් වල​

ගිමන් හැර​ දිවා කල

උඩුකුරුව ලොව දකින​

දස දහස් ගණන් මා වවුල් රැල 

සැඳෑ කළුවර සමඟ​

පියාසර කරද්දී සළිතවී ගියෙද  හිත 

ඊතල වේගයෙන් පතිත වී 

වෙරළු දොඹ ගෙඩි වගේ 

ඇද හැලෙන​​ වැහි බිංදු

අතු පතර බිඳෙන විට 

කොපුල් තල තෙමා ගිය කඳුළක් 

මතකයේ බොඳ වුණා

තල් මලේ පෙති ගිළිහෙනා විලස​

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

 10. 03. 2017

 

 

වනක්කම් සෙල්වම්

කැඩුණු සිංහලෙන් වුව

හදේ පිළිසිඳුන පෙම

කියන්නට තතනාපු සෙල්වම්

මෝදුවෙන පෙම් හැඟුම්

සුවඳ හද වෙළෙද්දී

මගෙ හිතට දැනුනේම නල්ලම්

ඒත් බැරිවුණා නෙව

“නාම් උන්නෙයි කදිලික්කඩෙයි”

මුමුණන්න ​ දෙමළෙන්

තුන් බසක් එකතු කොට

තල් අරණ ගැන කියූ

කතා වලටත් වඩා

නුඹෙ දෑස කී කතා 

ආනන්ද ජනක විණි සෙල්වම් 

ඉහුණ පිණි  අහුරු මත

සිනා මල් පිපුණ වත​

තල් අරණ ගිනි අරන්

අසෙනි වැහි වහිනදා

ගෙන්දගම් ගඳ මුසුව

උණු භෂ්ම වැටිණිදැයි

විදුලි කෙටුවා රැයේ තුන්යම්

 

මඟ තොටේ මුණ ගැහී

දෑස් පැටලුනා මිස​

සමුදීමකින් තොරව​

නික්ම යනදා තෙක්ම​

ගොළුවුණේ ඇයිද අපි සෙල්වම්?

 

යාල්පානම් ගිහින් 

නුඹ නැවත එන සැණින්

නෙරළු තුරු නමාගෙන 

කරටි බිඳ හෙළාගෙන

තල් අරණ අළු දූලි වනතුරා

කුණාටුව​ හමා ගොස්

​කැඩී සඥාපුවරු කොළ එළිය නොවැටීම​

යාල්දේවීත් පීළි පැන ගිහින් 

අපිව මුණ නොගැහෙන්න​

අපිව වෙන්කරවන්න​

ජාති ආගම් පවුර​

සවිමත්ව ඉදිවෙලා

 බැඳි බැම්ම දෙපස හිඳ ​

ආයුබෝවන්! කියමි 

වණක්කම්! කියන් මට සෙල්වම්

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

20. 12. 2021

 

​දිඹුල පල​

 

ගෙපැලේ පැදුරු කඩමලු සිරි යහන් වට​

ගී පද බැඳෙයි රෑයම මදුරු තනුවට​

නිදිසුව දැහැන් බිඳෙතැයි ළෙහි තුරුළු කොට​ 

එළිවෙනතුරා නිදි වැරුවා දරු දුකට​

 

හිස් හැළි වළං ලිප ළඟ ගිනි තපින කොට​

ගිනිදැල් මෙළවුණේ නොදැනිම පපුව යට​

කිරිකළ හතෙන් නුඹ බෝමැඩ​  දොවන කොට​ ​

මඬ වගුරක් තැනුණි  මගෙ ළය මඬළ යට​

 

දිඹුල මලේ රොන්සුණු වැල් දකින්නට

තවමත් නුඹ රැඳෙයි ගහ මුල සෙවන යට​

මව් පදවියට හිමි  පුද පෙත් නොලද කොට​

නාඬන් නඟේ ලේ  කිරි පැහැ නොවුණාට ​

 

හත් පොලයක්ම දරු හුරතල් බැලූ​ මට​

හත් දීපංකරේ ඉහිරුණ දරු පෙමට​

උහුලනු බැරුව මහගෙයි තනිකම හිතට​ ​ ​

පලබර වුණේ ඇයි කියලා හිතුණි මට​

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

15. 07. 2014

 

ළිං මැඩියාණ

​​සවණ සුවපත් කරන​ මියුරු මී තවරාණ

ඇවිත් ඉඳහිට දිනෙක ළිං කටේ ඇනබාන​

නිබඳ මා හා දොඩන පිය​ කළණ මිතුරාන​

කටුක කට මැත නුඹේ කිඳෙයි හිත තෙරපාන

 

සොඳුරු කෙත් වතු අතර​ නීල තණතිලි සැදුණු

මධුර පැන් තටාකය, පස් පියුම් පිරි පොකුණු ​

ගැබ් භරිත අසෙණි වැහි වැටී මුවවිට​ බැඳුණු

සැබෑවක් දැයි හිතේ කුකුසක් ය  පිළිසිඳුණු

 

ගයන ගී මනලෝල මසිත බැමි බිඳ දාන​  

නුඹ බඳින​ ඉණිමගේ කෙලෙස එමි උරගාන​

සෙයිලමේ ඉඳ ඇවිත් මගෙ හිතට තඩිබාන

මාය​ අඳ දෙනෙත බැඳ හිඳින ළිං මැඩියාණ

 

නව සුළං රැල්ලකින් නව පැතුම් දවටාන​

නුඹ ඇවිත් සපත කළ​​ සොඳුරු ලොව මනරාම​

ඇස්පනා පිට දකින්නට හිඳිමි ඉඳුරාම​

එරෙහිවී දුටු කෙණෙහි මනෙත් අඳ කළ රෑන​

 

ගලායන නදී තෙර වන ගහ​න සසලාන

අරා ගිරි බෙයද අණසක පතළ​ මිගිඳාණ,

ළිං ගැට්ට මත හිඳන් පද බඳින කවියාණ

කුමට ඉණිමං බඳිනු පනින උන් ගොඩ දාන​ ​

 

මඬ ගොහොරු ළිං පතුල දිගු කලක් හිටියාම​

සඳුන් සුන්නෙහි සුවඳ හැඳින ගන්නද කෝම

දෙනෙත් අඳ වූ මටම​ දුගඳ ගැන කීවාම​ ​

නුඹත් නුහුගුණෙන් බව හැඟුණි මට ඉඳුරාම​​

 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

25. 11. 2021

Image credit: https://www.flickr.com/photos/water_alternatives/27289850760