මෙරුවෝ

සැඟව ගිනි පුළිඟුවකක් විලසින්

රැඳී අළු පාදමක නොනිමී

ගිනි පිඹින්නෙකු එළඹෙනා තුරු

මොළවනා තුරු යවටසේ ගිනියම්

උදාසීනව මළානිකවී බලා හිටියා

යොවුන් වසතද ගෙවී යන සඳ​

 

මඳ පවන් වැද දෑස් විවරව​

යළි යළිත් තද කර වසා ගෙන​

රකුසු හඬ කණ නොවැකෙනාසේ

වසන්තය විත් නික්ම යනතුරු

විරාගික වූයෙම්.

 

සරාගික​ හඬ සවණ පතිතව

පියාපත් සළනා ඉසව්වේ

උකුසු කුරුමානට හසුවී

අළු තරලයෙන් නිරාවරණිත​

සිහින් ගිනිසිළු පවන්ගතවී ​

ගිනි පුළිඟු මෙළවුණා අහසට​

 

රාග ගිනි කඳ මහෝගයවී

මෝහයෙන් ගත සිත සළිතවිය​

කෙළෙස් බර සිත දැවී හළුවිය

ගම් දනව් ගොඩ බිම ඉහිල්විය

ගිනි නිවී ගත සිත සිහිල් විය​

 

පුළුන් රොදකට උරුම ඉරණම​

අත්විඳින්නට වීද කරුමෙට​?

දෑත දෙපයට වට විලංගුව

වහල් බැම්මක අරුම උරුමය

අදිසි ගින්නෙන් දැවුණ සියොළඟ

සිපිරි ගෙයතුළ ඉබේ හිරවිය​

කටුක ද්වේෂය සිත ඉතුරුවිය​

සසර මංපෙත් එළිපෙහෙළිවිය​​

 

මල්ලිකා එම් බණ් ඩාර

15. 08. 2023