බාලිකා

බාලිකාවේ කොනක තුන් මහල් පහයෙ හිඳ​​

ලැබෙන හැම විරාමෙක​
ළබැඳි යෙහෙළියන් මැද​
දැහැන් ගත වුණ සිතින්
කොතෙක් නම් බලා හිටියාද

හන්තාන කඳු වළල්ලෙන් එහා අහස දෙස​

පරණ ගොඩ නැඟිල්ලට යාබදව​

මහරු මැයි හෙවන යට

බස් නැවතුමට වෙලා

කොතෙක් නම් බලා හිටියාද​

තුරල් කරනා තුරා පොද වැස්ස​

​ළමාවිය නම් මධුර​ වසන්තය

නිමා විය නොනිමි ගීතයක්වී

​සිනා හඬ වියෝගීයක් වෙලා යෞවනේ

ගෙවී ගිය යුගය​ සිහිනයක්සේ මෙනෙහිවේ

කාලයේ වැලි තලා අතර හිඳ​.

තෙළිතුඩට හසු නොවූ පැතිකඩක්

අඳින්නට වෙර දරමි මතකයෙන්

ශ්වේත රැළි ගවුම හැඳ​

පොත් මිටිය​ තුරුල්ලේ හොවාගෙන

ළයමඬල දිගේ පහලට වැටෙන​

පස් වණින් සැදුම්ලත් කරපටිය,​

උකුළු තල සෙනෙහසින් වැළඳ ​ගත්
කරල් දෙකකට ගෙතූ දිගු වරල,

සළ රුවක් සේ ඇඳී මැකීයන මොහොතකින්

නව යොවුන් යුවතියක​ හිඳී  මා අබියසෙහි

සුරුවමක්වී නුදුරු දෙව් මැදුරු දොරටුවේ

මල්ලිකා එම්. බණ්ඩාර

10. 12. 2016