හඳුරුක්කන්ද​

සිහින් මීදුම් පටල ඉරාගෙන පේවෙලා

කඳු මුදුන සිනාසෙයි ළහිරු වත්සුණු උලා

ඉකිබිඳෙයි ඇස ගැටෙන හැම තැනම බොඳවෙලා

නුඹ හිඳී සිතු කොනක තවම ​ මඟ බල බලා

දිය කඩිතිවල වෙළුණ මඳ පවන් සලසලා

කිරි වැදුන වෙල් යාය දුරින් හිටියා බලා

පා සඟල සිපගන්න උදෑසන​ ඇහැරිලා

උඳුපියළි පලස මත පිණි විළඳ ඉහිරිලා

වන වදුළුවල ඉදුන පල, පිපුණ මල් තලා

ඈත ඉතිහාසයක උරුමයෙන් අතුරලා

පහන් සිළුවක්ව​ පෙරමගට පිළිපන් වෙලා

කඳුමුදුන දකින​ තුරු මසිත දිරිමත් කළා 

සඳුන්රුක් කන්ද දිවි වරය දුන් එකහෙලා

තවත් දිගු කාලෙකට නුඹෙ සෙවන අතැරලා

සමුගන්න දුක නමුදු යායුතුය වෙන් වෙලා   

අවසරයි පියඹන්න යළිත් දුරුරට බලා

මල්ලිකා එම්. බණ්ඩාර​

16.06. 2017