ලිහීගිය කළාලය​

ගං දෑල උණපඳුරු නඟන සිරි සිරි හඬට​

සවන්දී ගලායන හන්තාන නිම්නයේ

මහවැලිය උදාසීනව හෙමින් ඇදෙන්නී 

සඳ නැඟෙයි හිරු බසියි කඳු වැටිය නිසසලයි

මීට අඩ සියවසකටත් එහා එක් දිනක​

ඔබේ සිත පිළිසිඳුන සොඳුරු කළලයක් වී 

ජනිතවුණ සරසවිය කැටිව​ නවනළු රසය 

බලන් ඒ අරුම කව, සිරිමතානෙනි ජෙනිංග්ස්! 

මල්තලා ළතණ විල්ලුද පලස් බුමුතුරුණු 

අතර අද ඉදිවෙලා සිහිවටන සොහොන් කොත්

කුරුළු කූජනය මල්පවන හා මුසුවෙතත්

පෙම්වතුන් කඳුළු සුසුමන් අතර​ තනිවෙලා

මව් බිමේ ජීවනාලිය දැයේ මුර සෙබළු

කෑගසන සිනාසෙන යොවුන් ළබැඳියන් හැම​

සෙවන රැකවරණ නැති ලෝකයට බියෙන් මෙන්

නමාගත් හිසින් හිඳ විරාමෙක සුසුම්ලයි

වියාගත් අනාගත කළාලය ලිහී ගොස්

සුලකළ​'කුරු බිඳුන මියුරු තෙපලෙන් සිඳුන

කවි පෙළක් ඉබේටම ගෙතෙන්නට හදනවා

මළානික වත​ රැඳුන ගැටළු විසඳිය නොහී

මහවැලී නදී තුමු නොයා බැරි ගමන ඔහෙ ඇදෙනවා

මල්ලිකා එම්. බණ්ඩාර​

02. 09. 1984