වැරැද්ද​

අඳුරු කලපුව ඉමේ  සජීවී මා පමණි

දිගාවුණ​ පාළු හිස් අහස යට මා පමණි

සිනාසෙන සුවහසක් හඬ අතර මා පමණි

සාදයේ සල්පිලේ හුදකලා මා පමණි

කොහේදෝ තැනක වැරැදී ඇතැයි හැඟුනාම​

මගේ පස බර වැඩිය කිරා මැන බැළුවාම​

තුලාවේ සිදුරු ඇති බව හැඟෙයි හැමදාම​

ඉතින් වුණ වැරැදි නිවැරැදි කරන්නේ කෝම​

ලැබෙන තුරු දිගු කලක් හඹා ලුහුබැඳි  දේම​

ලැබුණ පසු අගය අඩුවී ගිහින් නොදැනීම​

ලොව හැදූ මිමි වලට මා වැටෙන්නැතුවාම​

පිටුවහල් වුණා සිරගතවුණා නොදැනීම​

​

හඬන තැන ඉකිබිඳිමි නිහඬ සිත ඇතුළේම

සිනා මැද ඉපිල යමි හදවතින් නොපෙනීම​

දුක දකිමි සෙත් පතමි පෙමෙන් හද පතුළේම​

විඳිමි වැට ඉණි නොමැති සිතක හිමිකරු වීම

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

27. 06. 2018