පුනරුත්ථානය​ ​

නාඬා ඉඳින් මරියා!

වැතිරී කුරුස ගහ ළඟ​

තවත් නම් ඉකිබිඳිනු නැත​
දනීනම් නුඹ මා 
කුරුසයෙන් බැස ගියවග​

දොරින් දොර නොනැවත​

කියාපන් මුරගා මෙපුවත

ඇරදමා ගල් ලෙන

බිඳ දමා ලෙන් දොර​

කල් බලා පිටත් වී ආයෙම්

එකලාව හිඳින්නට දුරු රට

හෙලා දහදිය කඳුළු

අනා දූවිල්ල පදමට​

මිනිස්කම ඉදිකළෙමි

සුවඳ වෑහෙන ලොවකට​ ​

සත්‍යයේ දෙවියන් ඇණ ගසා

කිරුළු පළඳී මිත්‍යාව 

දැන් ඉතින් නුඹේ ගැලවීම උදෙසා

නැඟී සිටපන්න ​මරියා,
බලා නොහිඳ නැඟිටින තුරා මළවුන්
නුඹ තුළම වැඩ හිඳී නුඹේ දෙවියන්

නාඬා නැඟී සිටපන්න ​මරියා!

මල්ලිකා එම්. බණ්ඩාර​

14. 03. 2017