සළිත දිය කඳුර

ඈත​ මරු කතර මැද 

මිහිමඬළ දැදුරු කර​

වාලුකාවෙන් උපන්

නීල දිය දහර පිරි

විලක් විය​ පැන් බෙදන​ 

 

හුදකලා කෙම් බිමේ

තුරුලතා සෙවන යට

මඳ පවන විඳ නිබඳ​

පවස සරැතැස නිවන​

 ගිමන  සනහන සොඳින​

ගමන සතපන  නිමෙස​

 

නන් දනා හෙළා ගිය​

අබිළිදෑ කුණු කසළ​ 

කිළිටි සඟවා ගතිමි ​

හොවා ළෙහි පතුළේම

ජීරණය වන​ පිණිස නොකැළතී

යනෙන උන් නැති සඳ​

ඒ පාළු ඉසව්වේ

 

කතර තරණය කරන​

ගැල් සාත්තුවක හිඳි

කොළු කුරුට්ටෝ රෑන​

නිසළ දිය සසළ කර​

ගැසුවෝය ගල් අහුරු

පෑදි දිය බොර වෙන්න​.

 

දැහැන් ගත වී වින්ද

සමාධිය බිඳ වැටිණි

වැලි කුණාටුවක් සේ

මහත් සංවේගයෙන්

ර​ළ පතර සළිත විණි

 

පාරවන සිත​ තනන​

වැහි කුණාටුවක් විත්

මල් වැස්ස වහින තුරු

දැහැන් ගත වෙමි යළිත්

 

මල්ලිකා එම් බණ් ඩාර​

21. 10. 2021