වීදි දියණිය​

"ලෝක ළමා දිනය සමරමු!"

සසල කර​ නිසල දිය මත ඇඳුන මගෙ මූණ​

වළාකුළු බැම්ම ළඟ​ කෙළිති  කිරි ඉබිරෑන

අදින් පසු හෙටක් ගැන නැති මියුරු සුබ​ සීන ​

කොයිතරම් පිවිතුරුද​ මගෙ නුවන් යුග මීන?

                      

කුමක්දැයි නොදනිතත් තිබිය යුතුයැයි හඟින

යමක් ගිළිහී තිබුණි උපතින්ම මට උරුම​

තෙරපුණත් රළ පතර සේ හිතේ වැළපීම​ ​

ජීවිතය සොඳුරුයයි සිතුනි මට හැමදාම

ඇවිද ගෙන​ හුදකලා නුවර රජ වීදියේ 

පතා ගිලිහුන දෙයම​ හඹා යන දස අතේ

ළමාවිය, ආදරය අහිමි වුණ  මිහිමතේ

මමද එක දියණියක වෙමි රැඳුන​ මාවතේ ​

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

26.09. 2017