ගලේබණ්ඩාර දෙයියෝ

  

හස්තිශෛලපුර රජ දහනෙහි  ධීර

බුවනෙකබා පුතුන් වත්හිමි බණ්ඩාර​

එකලාවම ගලෙන් පෙරලා ලන ආර​ ​     

මතුළා මැති ඇමති යතිඳුන් අවිචාර!​

මිහිදන් කර කුමරු ඉදිකළ දේවාලේ

පේකර රත් හඳුන් දෙව් රුව රෑකාලේ

අනුහස් දකින්නට වත්හිමි ජපමාලේ

කෙම්මුරදා වඩම්මාපන්​ කපුරාළේ

යකු සේ ඇවිත් ඇතුගල්පුර දනව්වට​

වාඩුව ගත්තාලු  පාඩුව මකන්නට​ ​ ​        

ඉතිහාසයක් ඩෝසර කළ  හිලව්වට

අච්චුව දෙයි ගලේදෙවි වැඩ සංහිඳට​  ​ 

සංහිඳියාව රැක ගන්නට මව් දෙරණේ

උගනිව් ජාතියේ ඉතිහාසයෙ වරුණේ

රජවරු කුමට නොරකින ජාතික උරුමේ

උන් බොහොඬුන්ය ගෙල රන් බැඳි ලක් තොරණේ

කොතෙකුත් සුරා, අඹු සොඬ නිරිඳුන් වීද

ඇතොරේ යොනුන් ගේ වරිගේ තැකුවාද​

ආගම ජාති කුල ගොත් ගැන බැලුවාද​

ඇයි හත්වළාමේ අපි මහසම්මතද?

සෙංකඩගල පුරත් ඩෝසරයක් යාද

අයියෝ!  කවිකාර මඩුවත් බේරේද​ ​   

​රජ මැති එන පාට නං හරි නැතුවාද​

ලබ්බට තිබ්බ අත පුහුලට නොතියාද​?

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

31.07. 2020

මං සන්ධියේ සිට​…

​

තුන්තිස් පැයේ නිදි මල් පරවෙන තුරුම

විය බැඳි මීදෙනක​ සේ  සෙක්කුව අදින  

නිදහස් බිමක දිනු දියණියකට පරම  ​    

උරුමය වහල් මෙහෙයද අත්වෙන​ නරුම​ ?

කඹුරන්නට ගිහින් දුරුරට සහරාවේ

කහවනු පොදි අරන් යළි ගම රට ආවේ

සැමියා අන්සතුය, දරුවෝ  නොනගතය​ ​

අපෙ දහඩිය බිංදු මුන්ලට ගජ මුතුය​

මුඩියක් ඇරිය පමණින් දෙව්ලොව මැව්ව​

අඩියක පදම ඉහලින් සීගිරි පව්ව​  

ඉදිකළ​ සුරාහල් මඟ ගව්වෙන් ගව්ව

වඩියක් හදන උන් රජ ගෙදරට යැව්ව​

ටකරං මැදුර වට​ ඉටිරෙදි  සැරැසිලිය​

පන්කොළ​ පැදුර ගෙයි මැද්දේ වැරැහැලිය​

සොච්චම් දෙයක් ගෙන, තරකර දෙන​ මඩිය

අපෙ උන්ගේ සිරස යටිකුරු කළගෙඩිය​

පීදෙන කැකුළු මල්වැනි දූවරු පුත්තු

බේබදු සළෙලු දන මඟ රැක බිලි ගත්තු

මුනිවත රකිති කස අතැතිව බලවත්‍තු

කතිරෙට සුදුස්සෝ හොයපන් බවලත්තු!

දෙස රැස ​ උලාකා හපකර කළ හරිය

ඇහුණත් රෑ දවල් පෙනුණත් නැත විරිය​ 

ඉහ මොළ ඇති උගත් කැළටත් ඇති දිරිය​

ආපහු හැරෙන්නට දැන් කාලය හරිය​!

මතු පරපුරට ආඩම්බර විය යුතුව

සහජීවනය ජාතික සමඟිය පැතුව​​ 
නිවහල් ​දේශයක අභිමානය​ ඇතුව

අත්වැල් බැඳ ගනිමු අපි හැම​ එකමුතුව

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

27. 07. 2020

මැටි හුඹස්

හිවලුන් වෙලා නිල් කොළ තවරා ගත්ත

සිංහල දෙමළ මුස්ලිම් පාලක හැත්ත​

දෙපිලට බෙදී රට කන තුරු එක වැත්ත​

අපි හාවුන් වුණා පැන ඒ මේ පැත්ත​

හත්මුතු පරපුරට ඉපැයූ නිදන් හොරු

අල්ලේ පැල වෙන්ට ඇදබානවා බොරු

මෙවරත් පොරොන්දුව​ “ඉර හඳ සමඟ තරු”

අත්පොළසන් දෙන්න මහතුනි, මරේ මරු!

ඉස් ගෙඩි මිසක​ මොළ කළඳක් නැතුවාය​

හොරකම ළඟදි ගණ්දෙයියොත් පරදාය

සුදු සළු පිළී හැඳ​ හිනැහී රවටාය​.

මැටි හුඹහටත් අපි කතිරය ගැසුවාය​ ​ 

මත ළඟ තිත. තරුණ කොඳු ඇට කඩලාය​

"ඇප් එක" අතේ. දරුවන් තනි කරලාය

පියවරු කාඩි කළසේ බඩ නෙරලාය​

අම්මාවරු පැරැණි රැකියාවට යාය​

හෝතෙර​ කුළු හරක් දිය බොර කරලාය​

උන් පිළිමහන්නට ජගතෙකු නැතුවාය​

බැටළුවො රැළට දඩ බල්ලන් යොදලාය​

ගජ මුතු අහුරු සූකරයින් තළලාය​

බත් පත​, “කාල”, අතයට නිල් කොළ දීලා

රජවරු නිරුවතිනි,  මිනිසුන් අඳ වීලා

සිහසුන් තනති, පිල් අගුවේ සැතපීලා  

කතිරය පුදති, පරපුර බිල්ලට දාලා

සියවස් ගණන් ලේ දහදිය සූරාන​

පින්බර දෙරණ  රස ඕජා හාරාන​

උන් පිටවෙද්දි දුන් දළකඩ දවටාන​

මුන් වනසාය​ හෙළයේ නිවහල් හීන​

මසුරන් බරට නොරටුන් ළඟ දණගානා 

බිම්කඩ  හින්න කර​දී පාවඩ දානා

ගහකොළ සතා සීපාවට වින මානා

ජාතිය නහන උන්, නහපිය මහසෝනා!

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

26. 07. 2020

වේවැල් රාළහාමි - 3

වේවැල් රාළහාමි - 3

රාළහාමී අස්ථානගත කිරීම සම්බන්ධ පරීක්‍ෂණ මෙහෙයවූ කොමිසම අපරාධකාරයා හසු කර ගැනීම පිණිස සැලසුම්  කළ​ තෙල්  තාච්චි රත් කෙරුණේ නැත. ඒ නිසා නටන තෙලේ අත දමා අපායේ ලෝදිය අත්දැකීම ලබන්නටත්, පිළිස්සුම් සඳහා  සිසුන් විසින් යෝජිත හෙදකම්  ප්‍රායෝගිකව අත්හ​දා බලන්නට තිබූ මහඟු අවස්ථාව මඟ හැරුණි.  ඒ මදිවාට​ ලෝවැඩ සඟරාව  කියවා කටපාඩම් කරගත් කවි වල සදහන් කළකම් විපාක​ ඇස්පනා පිට දකින්නට නොහැකි විය​. එදා දවසේත් ඉස්කෝලේ වැඩ කටයුතු සාමාන්‍ය පිළිවෙළටම කෙරීගෙන ගිය අතර​ වෙනදා වගේම නියමිත වෙලාවට පාසලේ වැඩකටයුතු නිමා විය. අපි ගෙදරවල් බලා ගියෙමු. 

රාළහාමී කෙනෙක් පැවතුනාද යන්න පවා ඊළඟ සතියේ සිට කාටත් අමතකව තිබිණි. නැවත අපේ සිත් භීතියට පත් කළේ දෙවන වරටත් සුදු වේවැලක් පැමිණ ඇති බව දැකීමෙනි. එහෙත් ඒ එම අවුරුද්දේ අවසාන භාගය බැවින් පාසල් නිවාඩුව සියල්ල අමතක කරනු ලැබිණ​.

ඊළඟ ජනවාරියේ සිට ලොකුමහත්තයා සේවයෙන් උසස් වීමක් ලබා ගම ඉහත්තාවේ පිහිටි මහා විද්‍යාලයේ විදුහල්පතිවරයා ලෙස​ වැඩ භාරගත් බව දැනගන්නට ලැබුණි.

ඊට අවුරුදු පහකට පසු දැරිය, කණිෂ්ඨ විද්‍යාලයෙන් මහා විද්‍යාලයට යන කාලය වන විට විදුහල්පතිවරයා පළාතේ කීර්තිමත් විදුහල්පතිවරයා ලෙස ජනප්‍රසාදයට ලක්ව සිටියේය​​.

ඒත් අර නොහොබිනා අපරාධය පිළිබඳ මතකය දැරියගේ හිතේ වරින් වර හොල්මන් නොකළාම නොවේ. අහුවුනේ නැති හොරකමක් පිළිබඳ වීර අපදානයක ​ වීරවරිය විදියට​උදම් අනන්නට තරම් දැරිය සාහසික​ නොවූවාය​. පසු කාලයේ පවා නොයෙක් විට අපරාජිත වීරයෙකු පරාජය කිරීමේ ආඩම්බරයක් වෙනුවට දැරියට දැනුනේ සංතාපයකි. පසු තැවීමකි. 

ලොකු මහත්තයා, අපේ ගමේ සහ අවට ගම්වල දස දහස් ගණන් දරුවන් ගේ අධ්‍යාපනික නවෝදයේ පෙර ගමන්කරුවා විය​. අපට ​ උඩුගම් බලා පිහිනීම ඉගැන්වූ විදුහල්පතිතුමා හෙවත් අපේ ‘principal’ වැනි මහාපුරුෂයෙකුගේ දැවැන්ත පෞරුෂයට අභියෝග කිරීමක් ලෙස  ‘රාළහාමි පැහැර ගෙන අතුරුදන් කිරීමේ’ සිද්ධිය දැරියගෙ සිතට වධ දෙන කාරණයක් විය​. 
උදේ රැස්වීම වෙලාවේ කසු කුසු කුට්ටන් වලට අහුවෙලා බොහෝ දරු දැරියන් සමඟත් තනිවත්, දැරිය වේවැල් කසාය වළඳා තිබුණි​. ඒ නිසා තමනුත් ගැලවී අන් අයත් ගලවා ගැනීමේ යෝධ මෙහෙවරේ ගැලවුම්කාරිය  (The Messiah) වෙන්නට දැරියට සිතෙන්නට ඇත. තක්කඩිකම සාධාරණීකරණය කළොත් දැරියට හිත හදා ගන්නට ඇත්තේ එවැනි තර්කයකි. 

මනෝ විද්‍යාව පිළිබඳ හාංකවිසියක්වත් නොදන්නා අවධියක දැරිය ගේ මනස තුළ විවේචනාත්මක ආත්ම විශ්ලේෂණයක් ගොඩ නැඟෙමින් පැවතින​. එහි කූටප්‍රාප්තිය හෙවත් පසුතැවීමේ උපරිම අවස්ථාව දැරිය විසින් අත් දැක්කේ ඇය සාමාන්‍ය පෙළ විභාගය සඳහා සිය ගණනක් තරම් ශිෂ්‍ය ශිෂාවන් අතරින් ගණිත විෂයට​ විශිෂ්ඨ සාමාර්ථයක් සහිතව සමත්වූ ශිෂ්‍යාවන් දෙදෙනාගෙන් කෙනෙකුවූ දාය​. 

දැරියගේ 9, 10 සහ 11 ශ්‍රේණිවල  ගණිත ගුරුවරයා වශයෙන් ප්‍රින්සිපල් සර් විසින් කරන ලද බලපෑම බෙහෙවින් තීරණාත්මක බව දැරිය අවබෝධ කරගෙන සිටිනිසාය​​​. වේවැල් පහරින් වැළකීමේ දීර්ඝකාලීන පියවරක් වශයෙන් නිදිමරාගෙන ගණන් හදන්නටත් බැරිම අවස්ථාවක ගමේ වෙනත් ගුරුවරුන් වෙත ගොස් නොදන්නා දෙය අසා දැගන්නටත් පුරුද්දක් කර ගත්තාය. අන්තිමේදී ගණිත නවෝදය පොත අතැඹුලක්සේ දැනගන්නට දැරිය සමත්වූවාය​. 

එදා, සාමාන්‍ය පෙළ විභාග ප්‍රථිපල ආ දවසේ,  රාළහාමි අතුරුදහන් කළ අපරාධකාරිය ලෙස ඉදිරිපත්ව සමාව යැදීමට යොවුන් දැරියට සිතුනත් කිසියම් පසුබෑමකින් ඇගේ සිත ඉදිබු කටුව තුළම හිස ඔබා ගත්තාය​. එහෙම වුණත්, යම් දවසක මේ දෙගිඩියා චිත්ත ස්වභාවය විරේක කළයුතුයයි දැරිය  තිරව අදිටන් කර ගත්තාය.  ඒත් ඒ දවස එනතුරු, වේවැල් රාළහාමි අතුරුදන් කිරීමේ සාපරාධී ක්‍රියාව ගැන, නැහැපුඩු අග හුස්ම වැටෙන කිසිම මනුෂ්‍යයෙකු සමඟ වචනයක්වත් නොකියන්නට වගබලා ගත්තාය​. ඉඩක් ලැබුණු යම් දවසක​ එය​ වියත් පිරිසක් හමුවේ, ප්‍රසිද්ධියේ පාපොච්චාරණය කරන්නට ලැබේයයි ඇය සිතුවාය​.

දැරිය දැරිය උසස් පෙළ පන්තියේ ඉගෙන ගන්නා කාලයේ ‘principal sir’ පළාතේ සම්මානනීය මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයක විදුහල්පතිවරයෙක් ලෙස උසස් වීමක් ලද අතර පසු කාලයේ පළාත් අධ්‍යාපන අධ්‍යක්‍ෂක වරයෙකු ලෙස විශ්‍රාම ගියේය​.

ඒ වන විටත් දැරියක නොවු ආදිශිෂ්‍යව ද උපාධිධාරී ගුරු භවතියක වූවාය. ආදිශිෂ්‍යව ගේ​ පියාගේ අවමංගල්‍යයට සහභාගිවීම සඳහා තම​ බිරිඳ (ඇයද එම මහා විද්‍යාලයේම ගුරුවරියක් වූවාය​) සමඟ පැමිණි අධ්‍යාපන අධ්‍යක්‍ෂකවරයා, ආදි ශිෂ්‍යාව සමඟ​ බෙහෙවින් දයාභරිතව​කතා කළේය​. ඒ අවසාන ගුරු ගෝල හමුව විය​.

ඉනුත් වසර කීපයකට පසු  වියපත් දැරිය ලොකු මහත්තයාගේ (ප්‍රින්සිපල් ගේ,  පළාත් අධ්‍යාපන අධ්‍යක්‍ෂකගේ) දෙණ පාමුල දණ නමා  මනස්තාපයේ යාඥාවෙන් යුතුව ඔහුගේ ආත්මයට සමාදානය ප්‍රාර්ථනා කළාය​.

ප​. ලි.

මගේ සා/පෙ, ගණිත ගුරුවරයා වශයෙන් ඔහු පුරා වසර තුනක් පන්තියට ආවේ "ගණිත උපදේශක" නම් දැරූ වේවැලක් සමඟය​. 

"මතකයෙන් බිඳක් - 5 කවියක අරුමය" තුළින් ඔබට ඒ සජීවී "ගණිත උපදේශක" හමුවිය හැකිය​. ඒ සඳහා මගේ April 10, 2018 - “MAGPIE LOUNGE BLOG” වෙතට පිවිසෙන්න​.

ස්තුතියි!

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​
20. 07. 2020