ගඟ සිඳුනි!

පුංචි දිය කඩිත්තක් වෙලා දෙනිපෙත දිගේ

වළාකුළු සළුව හැද ඇදෙන බඩවැටි දිගේ

​මා දිහා බලාහිඳ​ ඇයිද නුඹ​ සැසලුනේ?
නොතේරුම් කමටමයි මගෙ හිතත් කැළඹුණේ

මොහොතකට විපිලිසර​ වූ නුඹම​

කළම්බා විනිවිදව දැකිය හැකි දිය දහර

මල් පියළි, වියළි කොළ, පිදුරු රොඩු එකතුකර​  

අමුණ හැදුවා මගේ​ යොවුන්විය හරස්කර

මදින් මද වේල්ලක් ඉදිවුණා පවුරක්ව​

බිඳෙන් බිඳ​ නුඹ රැඳුනි මා අසල​ ඉවුරක්ව​ ​

ගලා යන්නට නොදී ගඟක්සේ මගෙ දිවිය​

පෙමක් කෙලවර වෙලා ගොහොරු මඩ කඳුරක්ව.

පළිඟු දිය සීරාව​ එකතැනම පල්වුණා

බිඳී පිවිතුරු පතුල​​ පෑදිදිය බොරවුණා

නොවිඳ කරදිය සුවඳ​ නොදැක ඉම රළ පතර​

මගෙ ගමන නිමාවිණි අතරමඟ සිරගතව

මල්ලිකා එම්. බණ්ඩාර​

28. 06 17