නොකී ප්‍රේමය

වැට කඩොලු අයෝමය 
පවුරු පදනම්  ශෛලමය​
වටවෙලා විමන් දොර  
ඇති වග දැනී සැක හැර​

රැක හිඳ උයන් තෙර  

වසන්තය හිස් අතින් ගිය වර​

අහස පොළවට දුරින් රැඳුනා

රළපතර මුදු සරින් බිඳුනා

දියවරට ඉඩ හසර සදනා

යානොවන ගං දෑල වාගේ

මැකී නොමැකී ඔහේ රැඳුනා

අගුළු ලූ හද ගිරිබෙයද තුළ​    

කුරුටු ගීයක් වෙලා ලියැවුණ

තනිවෙලා නොපිපුණ මලක් වි​

නොකී ප්‍රේමය නෙතු සඟල ඉම​

සම්මතයෙන් බැහැර,

​පිළිසිඳුන ළය පතුලේ

කුළුඳුල් කළලයක් 

​දස එකඩ මස නොපිරීම​ 

මිලානව ගිය වග දැන

නෝක්කඩු කියනවා අදත් යටිහිත

​

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

27. 03. 2020

නාඳුනන මඟිය!

ගොඩ නගන්නට හදන​

බිඳ වැටුණ රජ දහන​

යුධ බිමක ඉතිරිවූ

සුන්බුන්ය ජීවිතය​

රකුසු දොල සපුරනා

අකල් මල් පූදිනා

පිපි වනම පරවෙනා

සොඳුරු සක්මන් මලුව​

පසු කරන එකලාව​

හුදකලා පටු මගේ

නඟින මහ ගිරිදඹේ

නාඳුනන නුඹ මඟිය,​

නෑසිණිද​ කුරුළු ගී 

දැහැන් ගතවු​ සිතට

නොදැනිණිද සුවඳ 

දන මන බඳින මල්තලා?

නොපෙනුණිද​ තුරුවදුලු 
වනපෙතේ මනරම්?

වසන්තය ලුහුබඳින​

හිමගිරම උරුමවන​

සියොලඟම​ හිරිවැටෙන

නොදැන මඟ සලකුණක

පිළිසරණ නොයැද යන​
නාඳුනන මඟිය නුඹ ​

සාවධානව යන්න​!

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

27. 03. 2020

මිරිඟුව ලුහුබැඳ

මංමුලා වී සෙයිලමේ

සොයා අවේ මඟ දිගේ

මාව තනිකළ මාව අතහල 

නුඹෙන් නොලැබුණ රැකවරණයයි

සොයා අවේ මඟ දිගේ

නුඹට බියවී සැඟවුණෙමි මං

වහංවී යළි හමු නොවන්නට​

හෙලා මා මේ නරකයේ

මේ විසල් ලෝ කුහරයේ

නුඹත් සැඟවී යළි නොඑන්නට

වෙන්වුණේ අපි කුමන දේටද​

අදත් නැත පිළිතුරක් හමුවී

දරාගෙන දෝතින්ම​

සුණු විසුණු හද​ මඬළ​

හූල්ලන මිහිකතට වාවන්න බැරිතරම්

ගිරි දුදුළු දෙණිපෙත සිසාරා

සොයා යමි ගිළිහුණ ළබැඳි බව​

යළිත් නොලැබෙන බවද දැන දැන​

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

06. 11. 2019

සාගර දිය​ බිඳක්

පුරසඳ මඬළ හිනහෙන  නිල් අඹර අරා  

බෝ පත් මතින් වැගිරෙයි  වැලි මලුව පුරා

පොල් තෙල් පහන් සිළ ලෙළෙනා අඳුර ඉරා

පියමං කරයි නුඹෙ රුව නෙත ගැටෙන තුරා 

ගමරට ඇවිත් නැව​තී මහ ඇල ගාවා

නොසිඳෙන උල්පතෙන් නිල් දිය ඇද නෑවා

මතකෙන් කුඹුක යට හිඳ වැලි බත් ඊවා

නුඹෙ හඬ නෙලුම් කවියක දැවටී ආවා

අළුයම කෝපි මල් ඉහිරෙන හිමිදිරියේ

අකුරට යද්දි පිනි මුතු වැහි සිරි සිරියේ  

දොරගුළු හැරෙන තුරු නව ලොව කලඑළියේ 

නුඹ මඟ බලාගෙන හිටියා වෙල් එළියේ

සෙනෙහස අමාවන් කිරි කඳුළකට හැරී

උල්පත් වුණේ හද පතුළේ සිහිල පෙරී

ඉම බිම කොතනකද නොපෙනෙන සොයනු බැරී

නුඹ ගැන මතක​ සාගර දිය කඳට සරී

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

26. 03. 2020

තනිවූ වෙරළ

බිඳගෙන පවුරු පදනම් බැමි තෙරපාන​

රළ පෙළ ඉවුරු බිඳ සිඳු ගැබ කළතාන

ගිලගන්නට නොදී කලපුවකට ගේන​

නුඹමය මගෙ දිවිය රැකගත් නැවියාන

හැකිමුත් සඳ පතට ගණදුර දුරලන්න​

මා සතු අමාවක හිත් ලෙන දෝවන්න

යළි දළු රිකිලිලා ලියලන දුක් ගොන්න​

කණුමුල් කපා මට යළි ආපහු දෙන්න

වැලිතල මත හැපී වැළපෙන රළ වාගේ

හිත මොර ගහන හඬ ඇහුනාදැයි නෑඟේ

නොලදින් රැකවරණ තනිකම ළඟ​ කාගේ

ලෙන්ගතුකම හැඟෙයි බර වැඩිවා වාගේ 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

25. 03. 2020

රඟ මඬළ​

හිනා මල් යායක්ම ඉස් මුදුන පුරාවට 

පීදෙන්න පෙරුම් පිරුවා පමණි

මැළවුණා ​කළල අවධියේ දිම
ඉස්කෝලෙ නිවාඩුව ගෙවෙද්දි
හිරු මැකී සඳ නඟින වෙලාවේ 

මුණුබුරන් පිරිවරා රජ පෙරහැරක් විලස​

පොරොන්දුව තිබුණ මුත් මහ ගෙදර එන දවස​

දින සති මාස අවුරුදු වලට පෙරළිලා

නුඹලාගෙ මතකයෙන් ගිළිහුණා වෙන්න ඇති

මගෙ හිතේ කිරුළු පැළඳෙන​ දවස​

 ​
මුණුබුරන් සමඟ හිඳ​ පෙම් කෙළින

බොළඳ බස් කෙමෙන් ඇත ඉගිළිලා

ළමාවිය ඉකුත් විණි නොදැනීම

ළපැටි ඉස්ගෙඩි වලට පොත පතේ බර දරා

වියට බඳිනා දවස් එළඹිලා

දියකෙළි උයන්කෙළි ඉතිහාස පොතේ ඇති

රජ කුමර කුමරියන් පෙරහරින් යනෙන හැටි

රජ කතා ගැමි කතා අන්දරේලගෙ කතා

මුණුබුරන් හට කියන අපූරුව​ ගොත​ ගොතා

බලා හිටිවනම මගෙ මතකයෙන් ගිළිහිලා

රඟ මඬළ අඳුරුවී තිරය පහතට වැටී

වේදිකාවෙන් බහින දිනය දැන් එළඹිලා

තාරකා මල් පිපුණ අනන්තයෙ මුසුවෙලා​

සුළඟක්ව නික්ම යන දිනය ඇත මඟ බලා

උනා හැඳි සළු පිළී රඟමඬළ කෙලවරක

ගෙනා දේකුත් නැතුව හිස් අතින් ආ සේම​

තණ'ග පිනි බුබුලක්ව බබලනා

ඉතින් ආපහු යන්න අවසරයි 

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

10. 03. 2020

කාන්තාවගේ දිනය​

කොහු තළන වල් නෙළන ගෑණු පොද වැස්සේ

නිදිවරා කම්හලේ රෙදි වියන​ රෑ තිස්සේ

නිවන් දොර ලුහුබඳින​ බණ වරක් පස්සේ

අදත් ගෙවිලා යාවි කම්කටොළු අහුඅස්සේ

පොඩි එකා හිච්චි කෙල්ලගෙ අතේ නළවා

දරටික ගෙට අරන් පැන් කොතලය පුරවා

කළුවර වෙන්න ඉස්සර ලිපේ ගිනි මොළවා

මිටි හාලෙන් ඉව්ව බත​ හැමටම බෙදුවා

නාවා කවා පොවලා දරු පැටවුන්ට​

යන්තම් කුස ගින්න​ ඉවසාගෙන ඉන්ට​

හිතුවා මිසක් නෑ රජ සැප වළදන්ට​

දවසක් තියේවිද අපටත් සමරන්ට​?

හිටි දෙපයින්ම හිට ගෙන එක සීරුවට​

පැක්ටේරියේ අපි වැඩ කෙරුවේ එකට​

පඩි පත එද්දි සති දෙක ගතවුණ කලට ​

අඩු තක්සේරුවක් ඇයි මගෙ පැය අටට​

මැති සබයට වඩින මුදු සළුපිළි අඳින​

රතු පාවාඩ මත නිදහස ගැන දොඩන​

පොත ගිනි තියා නූපන් හෙට ගැන සිහින 

නොනාවරුනි යමු පොළොවේ ඇවිදින්න

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

8.03. 2020