මඟියා

අඬන්නට කොතෙක් තිබුණත් කරුණු කාරණා ​

සිතින් පිරිමදිමි  වණ කැළලි හද පාරනා  

කඩා නොවැටෙන්න වැහි වළා මොර සූරනා

හඬාපන් වැලහින්න  දිනක  සඳ මෝරනා

සඳ කැළුම් තැවරිලා නෙත කඳුළු නොපෙනෙන්න​

හිස් අහස දෙස බලා මොහොතකට හිනැහෙන්න​

අතැර යනවුන්ට හිත හදාගෙන සමුදෙන්න​

හුදකලා සක්වලේ තනිකමට හුරු වෙන්න​

අතහැර පළාමිට දහදුක් විඳ නෙලුව​

පැනයන මුවන් දැක දිව ගියමුත් යුහුව

බැද්දේ කොළෑ වී ගිය නුවණට අනුව

ගිජිඳෙකු සෑහේද එය ආපහු ගනුව​

රැස් කරපු දේ දනට නොවන මුත් අන්සතුය

එළිපෙහෙළි කළ මඟේ ගමන් යන්නෝ බෝය​

අත් ඇරපු යස ඉසුරු ගඟට හැලුවා සේය​

මඟ නිමාවන තුරා නොනැවතී යායුතුය​

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

2. 03. 2020