හීන් සැරෙන් දෑස් අරින
නිල් මානෙල් පෙති මත්තේ
දොඹ සූරන වැස්ස වැටී
රිදුම් දෙවන උදැනැක්කේ
විලේ හිඳින මැඩියන් ගේ
මැසිවිලි ගෙරවිලි මැද්දේ
හිඳින්නවත් ඉඩක් නැද්ද
ළපටි නටුව ඉස්මත්තේ
යකුළු පහර වැද සුළඟේ
බිඳී සිහින් මුදු කරටිය
ගැලී පිළී ගඳ කළලේ
කිඳී හිඳින්නේ කෙලෙසද
කකියන ලෝහිත ලේ වැල්
රැඳී මිදී ගිය රොන් මඩ
මුසු වෙන හැටි බලා හිඳින
නොසන්සිඳෙන රළ පෙළ මැඩ
සිඳින මඩින විට නිදියන
කටු අතරින් එබීබලන
නිදිකුම්බා මලක් වගේ
පිපෙන්න මට ඉඩක් දෙන්න
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
13. 01. 2021
ඒරොප්පේ තෑගි බෝග රජ මැදුරට එවන නියා
ගෙරි හංකඩ එළාගන්න පයින්ඩයක් අරන් ගියා
කොළොම් තොටට කරපු හරිය හිතුවත් ඉවරයයි කියා
එකක් දෙකක් නෙවෙයි ඔන්න වරිග තුනක් ඇවිත් ගියා
සයුරු තටය කළඹාගෙන හම්බන්තොට බලා ආව
සේද සළුව පෙරවාගෙන සුබ අස්නක් ඇතැයි කීව
රුවල් බිඳුන නැවක් වගේ කළපුවෙ නැංගුරම් ලෑව
කොළොම් තොටෙන් ඇරැඹුණාය නැවත මකර වන්දනාව
රාජ රාජ මහ මැතිඳුන් ලොබවී ගෙරිකුණු බුදින්ට
වහවැටුණා කපුටු රෑන සේ නොරටුන් ගේ ධනයට
සිහසුනටම පොරබදනා කොඳු නාරටි නැති රැහැකට
මිලේනියම් එකක් යාවි මකර කටෙන් ගැලවෙන්නට
බද්දට දී පරවේණිය ඇස්සට දත නියවගන්න
සිද්ධවේද හත් පරපුරකටම වහල් කම් කරන්න
කිරුළ උරුම කර සොර මුළකට සනුහරයම නසන්න
බැද්දට යන්නට සිදුවෙයි කුවේණියට වූ ලෙසින්න
පිරිත් නූල් ගැටගසාන සොර දෙටුවන් පිරිවරාන
කුණුකොල්ලෙට රට විකුණති සුදු සළු පිරුවට දරාන
කෙසරිඳුවන් සඟ රජවරු වැජඹුණ මේ බිම පුරාණ
රැකගන්නට අවදිවෙන්න අප මහ නා යතිවරාණ
පාඩම් තිබුණත් කොච්චර ඉතිහාසෙන් ඉගෙන ගන්න
ලාඩම් ගහනවා මිසක් ගොන් රැළකට මක් කොරන්න?
ආඩම්බර තම්බපණ්ණි නම කටුගාලා දමන්න
"පිංපොං" වැනි නමක් අපේ දේසෙට හොඳදැයි සිතන්න!
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
27.01.2021
I’ve been here an immeasurable time
Gazing at the sky in owe
There is a hanging moon in it’s half
With a smile in the western blue sky
the gentle moonlight has
showered all over the bushes
So all I could do is ensure the silence
Letting the memories to pour
Flowing through my mind
A drop by drop leaking through the sieve
The past i live and leave
Coming along the memory lane
Walk and talk within the silence pave
I’m just a watcher not the performer
Only i can get the bits and pieces
Or dusty childhood memories
that covered by the time
Our bodies are repeat
the rhythm of the moon
It changes the ocean
and it’s tides and the waves
Leaving the marks of our paws
on the sands we walk along
There are so many signs
Collected and taste the bitter and sweet
No sorrow no laugh
Because they are the lessons
Life teaches us meanings
It taught me the things I can lean
And It taught me that we can change
Even when it seems impossible
Mallika M Bandara
22. 01. 2021
ගම් තුලාන මුළුවක්කං ගාටලා ගෙයින් ගේකට
පය ගෙවුණේ නැති වුණාට
උත්තමයින් ගේ මරණෙට මඟුලට
බෙර පද ගැහුවා - දෑත ගෙවෙන්නට
ඒ බෙර පද වැයූ දෑත - වනන්න බෑ ඈත මෑත
වියපත් වෙලා අත පය නැති කොට වාරූ
එක්තැන් වුණා පැදුරේ ගැලවුණ තීරූ
වර පට ලිහී නොවැයෙන පද වැල් පීරූ
ගේ මුල්ලට වෙලා මළ බැඳි පන්තේරූ
උඩට උඩු වියන්, පිරුවට එළන්නට
පයට පාවාඩ අතුරා වඩින්නට
බත බුලතකට මිට මෙළවූ පඬුරකට
පරවේණිය වෙලා ඉණ කඩ පමණකට
නැකැත්තා හිඳී පිං පොත තුරුළු කොට
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
25.04. 2009
රාජකාරි අහවර කොට
යන්න කල් ඇවිත් ගමරට
දෙන්න මට බහක්
වන්නියැලැත්තගෙ දෝණී
හත් වසක් කඹුට බැලමෙහෙ
කළේ නැතිවුණත් මහ ගෙට
බැන්ද පෙම උහයි
හඳුරුක් කන්දටත් එහා
නවාතැන් පොළෙන් පිටමං
වෙන්න කල් ඇවිත් අද හෙට
රැහේ උන් සැවොම එකතුව
එකාවන්ව කතිකා කොට
බහක් දෙන්න කීවා
නුඹ සහේ ගන්න මට
සීත වන්නියෙන් පිටවී
සිදාදියෙන් හිර ගන්නට
මගේ උන් ඉඳියි පෙර
මඟ බලා පේවෙලා
මේ වගක් වැටී උන් කණ
අදින්නට එතැයි දුනු දිය
හීන දකිනවා බියකරු
නින්ද නොමැති රෑ මැදියම
උත්තරීතරයි මගෙ පෙම
සත්තකයි නුඹට ඉර හඳ
වගේ කියන්නම් තිර කොට
දියන් මට බහක්
නුඹ ළඟ හිඳින්න ළඳුනේ
මල්ලිකා එම්. බණ් ඩාර
31.03. 2009
මුතු රැහැන් වැටේ දොර කඩින් නුඹේ
නද දෙමින් සිහින් මද පවනැල්ලේ
සිළි -සිළිං හඬින් මිණි සුරල් වැයේ
නුඹෙ යහන් ගැබින් හැම අරුණැල්ලේ
මගෙ පුංචි කුමාරී වියපත්වී
දුරු රටක ගිහින් තනියෙන්
මගෙ හිතට දුකයි වාවන්නට බෑ
දුරස් වෙලා ඇත ගව් ගණනින්
කී කතා සිනා රැල් වතේ ඇඳුන
සුවහසක් සිතුම් නොකියා වදනින්
මගෙ නෙතත් දනී මගෙ හිතත් දනී
ගොළු වෙලා හිඳින මුත් දුර ඈතින්
ඇස ගැටෙන ඉමේ සිහිවටන පිරී ඇත
සුවඳ දෙවන මුළු ගෙදර පුරා
ගිළිහුණා වද්ද නිල් මැණික මගෙන්
සඟවාන හිටිය මෙතුවක් දෝතින්
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර -Monday 28 February 2011
උඳු පියළිය පත් තැළේවි
හෙමින් අඩිය තියා යන්න
ගහට කොළට තණ නිල්ලට
ඔබෙ මුදු බව හැඳින ගන්න
යම් දවසක මැකී යාවි
පියවර සන් මිහිමඬළේ
සුළඟට අමතක නොවේවි
ඔබේ සුවඳ හද කමලේ
විදුලි අකුණු ගිනි දැල්මෙන්
නොදල්වන්න නෙතු සඟලේ
විහඟ බමර පෙම දොඩන්න
ගී සර සේ හද ගැඹරේ
ගලන දොලක් සේ හිඳින්න
දිය දෝතක් බෙදා දෙන්න
ගිමනට සෙවනක් සදන්න
මහමඟ තුරු හිසක් වෙන්න
සුළඟක් සේ හමා යන්න
ගත සිත සරතැස නිවන්න
දෙනෝ දහක් පසුකර ගොස්
කුණාටුක් වී නොඑන්න.
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
17. 01. 2021
දවස පුරා මහ වීදියෙ ගව් ගණනක් දුවලා
මද්දහනේ අව් කට්ටේ මුට්ටෙට කර ගහලා
උණු දාඩිය මුගුරු නටන පැන් තළියේ බැහැලා
හෙට්ටු කළේ තුට්ටුවකට දරු දුක ළෙහි උහුලා
කුසට නොයන රස මසවුළු සුවඳට ඉව කරලා
හෝටලයේ පයිප්පයෙන් දෝතට දිය ඇරලා
තොල තෙමුවා කාසි පණම් ඉණතුර සඟවාලා
ඉරහඳ අව් වැහි නොතකා කල් යල් ගත වීලා
මා නුදුටුව ලොව දකින්න නුඹලගෙ ඇස් ඇරලා
වෙහෙසුන ගත මිහි ගැබ තුළ සතපන දින යෙදිලා
ඉණිමං හැදුවේ උර මත මහමෙර බර උහුලා
දරු පැටවුණි මහගිරිදඹ නැඟපල්ලා උඹලා
සිදාදියේ අගු පිල් වල කිලිකුණු අතගාලා කුණු කූඩය ඉණේ රුවා පණමට නියවාලා හැමදාමත් පිනට ලැබුණ ඇඳිවත දවටාලා උඹ විඳිනා දුකට මගේ හිත අළුවෙයි දාලා
නාට්ටාමි ගෝණි පඩංගුව පිටමත එලලා
යාප්පුවෙන් මහත්තැන්ට ලේ දහදිය පුදලා
සාප්පුවෙන් උඹට ගත්ත පට කම්බේ ඇඳලා
දළදාවට මල් තියපන් වල්ලියෙ, දුක කියලා
සුදු පිරුවට ඇඳ කදිමට සිව්මහ දේවාලේ සමන් පිච්ච මල් දෝතක් පුදනා උඩුමාලේ සාන්තුවර පිහිට යදින සුරුවම පා මූලේ
බැතිමතුන්ව දැක යැදලා ගැනපන් ජපමාලේ
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
9. 01. 2021
දරු පස් දෙනෙක් අරගෙන මගෙ ලොකු දෝණී
දබරින් ඇවිත් මහ ගෙදරට පරවේණී
මොරදී හඬන කොට විලසින් උළලේනී
මගෙ ළය බිඳී වැටුණා කැබෙලිව හීනී
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
25. 11. 2020
10.
දුන්න හින් දා හින්න වෙන්ටම
දැක්කෙ නෑ උහුලන මඟක්
එකම දෝණිගෙ මඟුල දවසේ
ඉන්නෙ කවුදැයි වෙන්නෙ මොකදැයි
දැනුනෙ නෑ මා ගැන වගක්!
අඳුන් කුංකුම සඳුන් වත්සුනු
දියව ගලනා තුරු ගඟක්
කවුද ඇවිදින් ගියා කැන්ඳන්
සබාවට යනතුරු මඟක්
දවුල් ගැහුවා ඇතුළු ගැබ හිඳ
අනේ මගෙ කෙලි පොඩ්ඩ
දන් දී නිවන් යන්නට නෑ ඉඩක්
හිරේ දැම්මා වගේ දැනුනා
යාවජීවම සනුහරේ
කැපු ඉණි ටික ඇහිඳ ගත්තේ
නාඳුනන සෙනඟට මිසක්
දීග දෙන්නට දුවක් හැදුවේ
ඇයිද නෑ තේරෙන හැඩක්
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
26. 11. 2020
මුතු පිණි සැලෙද්දී තුරු මත දුරුතු සඳේ
කෝකිල ගීත ලොව කලඑළි කරන උදේ
අරුණළු සමඟ පීදෙන බකිණි මල වගේ
නුඹ වැඩියා සුවඳවත් කර ලොවම මගේ
රන් මිණි කිකිණි සලනා නව තනුවකට
නින් නද දෙවන ගී මුමුණා අමුණකට
රන්මය පහන් වැටවී දිවි මං පෙතට
මං කැන්ඳන් ගියා නන්දන උයනකට
පවසට දිය දෝත මගෙ සරතැස නිවනා
වෙහෙසට මද පවන මුදු චාමර සලනා
සෙබළිය සදිසි පිළිමල් ඔද තෙද බිඳිනා
රැජිනක වුවත් නුඹ මගෙ බිළිඳිය නිතිනා
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
16. 01. 2021
ජීවිතය නම් කිමැයි
නොදැන අඳවූ නෙතින්
මහමෙර උසට ගොඩකළ
නොවිසඳුන ගැටළු
දෙඋර මත හොවාගෙන
ඇවිද ගෙන ඇවිද ගෙන
බැරිම තැන අතාරිමු
පන්සලේ බෝ රුකේ
පල්ලියේ ගව ලෙනේ
කෝවිලේ නුග බෙනේ.
එල්ලලා කොඩිවැල්
දල්ලලා සුවඳ දුම්, තෙල්
දොවා ගල් රුක්මුල්
නන් පැහැ හුයෙන් සැදි
පඬුරු ගැටලා ජප නූල් බැඳ
යාදිනි සැහැලි මැද සජ්ජායනා වෙන්හිඳ
කළ කන්නලව් හැම
නිහඬව සවන්දී සිට
ඉස්පාසුවක් නැතුව
වෙහෙසුන දෙවියන්ට
නව වසරෙදීවත්
දෙමුද ‘holiday’ එකක් නිකමට?
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
31.12. 2020
අසල් වැසි ගෙහිමියන් ඩිනොමිනේෂන් දෙකක
එක රැහක වුණත් නෑ පයුරු පාසානමක
අතරමැදි අපි ඉන්ටර්ෆේත් මැදි පිළිවෙතක
‘ගුඩ් සැමරිටන්’ වෙන්ට සැකයි මේ වගෙ තැනක
දින හයේ වැඩ මුරයයෙ විරාමෙට ගෙදර ගිය
මැවුම්කරු නතර කළ තැන ඉඳන් පටන් ගෙන
ආදම් ගෙ පරපුරට කැඩපතකි මැවිල්ලම
විපරීත කර හමාරයි මැවූ සියල්ලම
මිනිස්කම කියාදෙන්නට ආව මෙසායා
සනුහරේ දඩයමක්වෙලා ඇණ ගැසූ කොට
මරියාගෙ ආත්මය යාඥාවේ තියා
මිනිස් වග ගැළී පිහිනති පාප සාගරේ
තැළෙන පෑගෙන දනට ප්‍රේමයෙන් දයාලූ
සාමයේ පණිවුඩය පැල්පතින් මුදාලූ
පාපයේ හිලව්වට ජීවිතය පුදාලූ
සමිඳ රන්මය නීති කුමට ඔබ ලියාලූ ?
ඇවිද ගිය දිළින්ඳන් සමඟ මඟ මාවතේ
දෙව්පුතුගෙ පණිවිඩය පැහැර ගෙන හිතුමතේ
කිරුළු හොබවන නිරිඳු වතිකානු සිහසුනේ
දුගී පැල්පත් දොරට වඩිනවානම් සොඳේ
මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර
25. 12. 2020
