මැටි කොතලේ
උකුලෙ තියන්
පැනට වඩින
බිසෝ නුඹය
ගොම පිරිබඩ ගෑ
ගෙපලේ
මගේ කුමරිකා
නුඹය
රජෙකුට
අගමෙහෙසි වෙන්න
උපන් බිසෝ
තුමූ නුඹය
මැටි කබලේ
රොටී
හදා
ලුණුමිරිසක්
පතට බෙදා
කුසේ සුදා ගිනි නිවන්න
රජබොජුනක්
සේ දැනෙන්න
පෙරුම් පුරා
බලා ඉඳන්
වළඳන්නට ගෙනත්
දෙන්න
නුඹ අහසයි මම පොළොවයි
පල දරනා සරු
සාරෙට
ඒ පොළොවේ අස්සද්දා
පූදින රත් හැල්
යායට
මගෙ උකුලේ
වැඩුන ළකල
ටිකිරි බිසෝ සඳ නුඹමය
සඳ හිරු තරු
පොකුරු අතර
අහස් නිල්ල හා
යාකොට
අඳිමි රිදී
රේකාවක්
සිතිජ ඉමෙන්
පිය මනින්න
අද හෙට මෙන් සදාතනික
කල්ප කාල වෙන්කරනා
මඟ තොට නැති හිස් අහසට
කාලයේ රේකාව නුඹය
මල්ලිකා එම්.
බණ්ඩාර
19. 07.2017
No comments:
Post a Comment