සරසවි සක්මන​

යොවුන් මල් වසන්තයෙ රුවන් දොරගුළු හැරිය

කඳු වළලු සිප ගලයි සොඳුරු මහවැලි නදිය​

ළපළු නා පත් සලා නඟන මුදු සිලි සිලිය​

හන්තාන අඩවියේ සුළඟ  වුව සුවබරය​ ​ 

නුරාබර තුණුසිරිය වසා මීදුම් සළුව​

ගිරි කුළක රැඳී ගෙන සිනාසෙයි සඳ පළුව​

කියඹු වැල් දඟ කරන නළල් තල සිපගන්න

මඳ පවන රොද බඳී මා ගතේ දැවටෙන්න​  

අතින් අතගෙන හෙමින් ඇවිද ගිය ​මඟ දෙපස​
ලිය මඬුළු තුරුවදුළු සිනාවෙන් පිරි සවස​ ​  

​නැවුම් පෙම්වතුන් සේ ගිමන් හල පෙර දවස​

කලාගාරය පසෙක​​ බලන් අර පුන් කළස!​

ගෙනා ජීවන සුවඳ සිනාබර මුව​  නිබඳ​ ​

නිරාමිස සුව දෙවයි දැහැන් ගත කර​ මහද​​

රළ පතරටත් වඩා ගැඹුරු  දියඹය නිසල​

මා රැජිනකැයි හඟිමි ​ හිඳින සඳ​ ඔබ අසළ​

​ළතණ බුමුතුරුණ මත​ විසුළ මල් පෙති අතර​

මතක පෙම් පුරාවත​ දසක හතරක් පැතිර

සැඳෑ තුරු සෙවන යට මෙනෙහි කර ජීවිතේ

​මඳක් පියමං කරමු  රැඳී පටු මාවතේ

මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර​

12. 05. 2015