දුරුතු පුරහඳ නිසල රෑ මැද
ළතණ පත් මත ඉසින පිනිපොද
ගම් නියම් ගම් දවාලන්නට
ගිනි පුළිඟු සේ පතිතවූ බව
හැඟිනි මල් පියවිළි ඉසුන මඟ
දැනී අප යළි හමු නොවන වග
භවෙන් භවයට ඇවිද ලුහුබැඳ
ඔබට පමණක් පිදූ හදවත
සපා කොනහා තළා මිරිකා
නිහඬ කළ පෙර දින සැඳෑවේ
නුඹට මා අබටක් තරම් බව
සක් සුදක් සේ හැඟිණි මොනවට
කියා ගන්නට හිතට දිරි නැති
මගේ අවසන් පැතුම දවටා
සුසුම් වැල් සුළඟේ වඩිනු ඇත
පෙම්පතක් වී ඔබගේ දෝතට;
"ඉතින් යළි මේ සසර ගමනේ
සරා කෙලවර වන තුරාවට
අහම්බෙන් හෝ අතර මඟකදි
හමු නොවේවා යළිත් නුඹ මට..."
- මල්ලිකා එම්
බණ්ඩාර
- 31. 12. 2018
No comments:
Post a Comment