වැලි කන්ද

අහඹුවක්දැයි නොදත්

​ඈත දුර අතීතෙක​

හිත කොනක තනිවෙලා

පිළිසිඳිනි කළලයක් සේ

නොවැඩුන පැතුමක් නුඹ ගැන​

මඟ තොටක, කඩපොළක​

වන්දනා නඩයක​, හෝ මූදු වෙරළකදී

ඔබව මුණ ගැහේයයි ​

නොයෙක්විට පැතුව මුත්

ගෙවුන අඩ සිය වසක අතීතය

දැන් මතක නැතුව ඇති 

හාංකවිසියක්වත්

දුරු ඈත සිට හෙලන​

මගෙ සුසුම් වල පහස

නුඹෙ සිතට නොදැනේවි කිසි දිනක​

අඩු තරමෙ හිතන්ටත් දෙයක් නෑ

අපි අතර​

ඒත් මම හිතනවා නිකමට

මා ඔබේ මතක තුළ පුංචි ලපයක් වගේ

නොමැකී සිටින්නට මියෙන තෙක්

ධවල​ බෙලිකටු අහුරු 
අතුරලා වෙරළ ඉම​ 
සිදු වැල්ල සිඹින රළපතර සේ
මැකී යන නිමෙසකින්,

වැලි කුණාටුව මැවූ ​
හුදකලා කතර ඉම​

පුංචි වැලි කන්දක්ය

අප දෙදෙන​...

 මල්ලිකා එම් බණ්ඩාර  

15. 07. 2012