හඳුරුක් කන්ද ​සහ අම්මා

මේ කඳු මුදුන පිස එන මඳ සුළඟ පවා

සුවපත් කළා මා ගත සිත  වෙහෙස නිවා

 ඒ  මුදු සිහිල විඳ විඳ රෑ උදය හවා

දෙපයින් නැගී සිටියෙමි වෙර දිරිය දෙවා

ඇළබඩ කුඹුක් සෙවනේ වැලිබත් ඉව්ව​

තනි මංසලේ සුවහස් සිතුවම් මැව්ව​

කිරි දැරියකට සමනළ අත් හැඳි දෙව්ව​

නුඹ ගීතයක් මෙනි හද ලෙන් ගැබ ලිව්ව​

හිමිදිරි පාන්දර ළා හිරු පියර උලා

නුඹ  හිනහුනා මීදුම් පට සළුව පලා

සත් සමුදුරෙන් දුර ඈතට එතෙර වෙලා

පියමං කරන්නට මංපෙත් විවර කළා

මගෙ හිත තැළෙන විට නුඹෙ නෙත හැඬුවාය​

වත හස රැළි අසල ජයපැන් වැඩුවාය

සැනසිලි වදන් මා සවණට දෙඩුවාය​

මා යන මඟ රැඳුන රුපු දළ කැඩුවාය​

සිප්සත දෙවා කුස ගිනි නිවුමට මාගේ

මුතු දහ දියයි විකුණුවෙ අපෙ අම්මාගේ

නිසලව දරාගත් දුක සැප එක වාගේ

හඳුරුක් කන්ද අපෙ අම්මත් නුඹ වාගේ

මල්ලිකා එම්. බණ්ඩාර​ - 21. 05. 2012